مقدمه

ورزش والیبال را ویلیام مورگان كه گرداننده تفریحات هولیوكا در ماساچوست بود، این باری را در سال 1895 ابداع كرد. در طول دو  جنگ جهانی، نیروهای مسلح آمریكایی والیبال را در اطراف جهان گسترش دادند و به سرعت این ورزش در اروپا و آسیا هم رواج یافت. به تدریج بازی كه در گذشته تنها یك تفریح به شمار می‌رفت، به عنوان یك رقابت ورزشی كامل در سطح جهان گسترش یافت.
مهمترین شاخصه والیبال سازگاری و انعطاف پذیری آن است  این ورزش می‌تواند در همه سنین در سالنهای ورزشی، پاركها، زمین‌های بازی و ساحل انجام شود. انواع این بازی برای دو، سه و چهار بازیكن و برای بازیكنان كم سن و سالتر و نیز والیبال نشسته برای بازیكنان ناتوان و معلول طراحی شده است.
گروههای نجات (آتش نشانی) والیبال را به عنوان بارزی اصلی خود كه می‌توانند آن را در حیاط های ایستگاه ها به عنوان قسمتی از برنامه تمرینات بدنی اجرا كنند، برگزیده‌اند. در اروپا هر ساله یك سری بازیهای قهرمانی با كیفیت بالا برای گروههای نجات و نیروهای نظامی و پلیس برگزار می‌گردد.
 
اقسام والیبال:
1- مینی والیبال
مینی والیبال نوعی خاصی از این ورزش است كه برای دستان كوچك بازیكنان كم سن و سالتر در نظر گرفته شده است كه نیاز به تور كوتاهتر دارد. اگر چه در مرحله اولیه، این ورزش برای سنین نه تا سیزده سال است اما دلیلی وجود ندارد كه گروههای سنی دیگر نتوانند این روزش را یاد بگیرند. بلندی تور برای این گروه سنی 10/2 متر و هنوز به آنها اجازه اسپك یا آبشار و سرویس با تكنیك‌های صحیح را نمی‌دهند. ابعاد زمین بازی در اندازه‌های 6*6 متر است. در این زمین كوچك تنها 3 یا 4 بازیكن در هر طرف بازی می‌كنند توپ بازی كوچك‌تر و با قطر 62 cm به جای توپ اصلی با قطر 65 تا 67 cm می‌باشد.