توضیحات پروژه

  دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي ،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن :

یكی از ویژگیهای جهان آخرت تجسم اعمال است. تجسم اعمال یعنی اینكه هر یك ازالفاظ و سخنان و اعمال نیك و بد ما با اینكه در دنیا وابسته به ما بودند و در یك لحظه پدید آمدند و به ظاهر از بین رفتند به صورت وجودهای مستقلی در صحنه قیامت ظاهر شوند.

به عبارتی، كردار ما، چه خوب و چه بد، صورتی دنیوی دارد كه ما آن را می بینیم وچهرهای اخروی، كه اكنون در آن عمل نهفته است. در روز رستاخیز، عمل پس ازتحولاتی كه در آن رخ میدهد شكل دنیوی خود را از دست میدهد و با چهرهرستاخیزی جلوه می كند و باعث آرامش و راحتی صاحب خود یا آزار او می شود. ایمان به تجسم اعمال از نظر تربیتی اثر فوِق العاده ای در انسان می گذارد،

به طوری كه او را به نیكیها و اعمال صالح علاقه مند و از زشتیها بازمی دارد. اما اولین مطلب در این موضوع این است كه صرف نظر از آیات و روایات و مدارك مهم اسلامی، كه در اثبات تجسم اعمال وجود دارد، آیا اساساً چنین امری ممكن است و با موازین علمی منطبق است؟

برای روشن شدن پاسخ، به اختصار، چند مقدمه را مطرح می كنیم:
1) اعمال ما اشكال مختلفی از نیروست. سخنان ما نیروی صوتی است كه ازنیروهای مكانیكی زبان و لب پدید می آید و از نیروی خاص مغزی مدد می گیرد. حركات و افعال و كارهای ما نیز هر یك شكلهای دیگری از نیروی مكانیكی یا آمیخته ای ازنیروی مكانیكی و صوتی است.

2) سراسر جهان تركیبی از مادّه و نیروست و تبدیل مادّه به نیرو از اصول مسلّم فیزیك است و اینكه مادّه و نیرو دو مظهر یك حقیقت اند. مادّه نیروی متراكم و فشرده است كه در شرایط معینی به نیرو تبدیل می شود.
3) با توجه به رابطه تنگاتنگ مادّه و نیرو، هیچ مانعی بر سر راه تبدیل نیرو به مادّه وجود ندارد و تبدیل هر یك به دیگری كاملاً قابل درك و ممكن است.

4) بر طبق قانون بقای مادّه و نیرو، این دو هیچ گاه از میان نمیروند و همواره در این جهان باقی اند. نتیجه اینكه ماده و نیرو جلوه هایی از یك حقیقت اند و با توجه به اصل بقای نیرو ومادّه، هرگز مانعی نخواهد داشت كه نیروهای پخش شده در این عالم بار دیگر به حالت متراكم درآیند و حالت جرمی و جسمی به خود بگیرند و به هنگام محاسبه اعمالْ هر كس همه اعمال خود را ببیند و اعمال همواره به همراه او باشد. این همان تجسم اعمال است.

صحرای محشر
در تفسیر مجمع البیان از رسول خدا(ص) مرویست که وقتی معاذ از معنی این آیه پرسید (روز قیامت که صور دمیده می شود دسته دسته می آیید) یعنی چه؟ حضرت فرمود: ای معاذ مطلب بزرگی را پرسش نمودی.امت من در روز قیامت ده صنف هستند که البته خداوند این ده صنف را از مسلمین جدا گرداندو صورتشان را تغییر می دهد:

1 کسانی که به صورت میمون وارد محشر می شوند;آنها نمام هستند یعنی سخن چین و آن کسی که میان دو نفر را برهم میزند و سخنان آنها را به یکدیگر می رساند.
2 آنکه به شکل خوک وارد محشر می شود; خورنده حرام است کسی که در کسبش کم فروشی کرده،غش در معامله کرده،مال مردم را خورده است.

3 گروهی را سرنگون و وارونه به محشر آورند و همان گونه به عذاب می برند; آنها کسانی هستند که ربا خواری می کنند.
4 گرئهی زبانشان را می جوند و از دهانشان چرک بیرون می آید;آنها عالمان بی عملند. هر عالمی که کردارش غیر از گفتارش باشد;موعظه خوب می کند اما در عمل به گل فرو رفته دیگران از سخنانش بهره برده اند اما خود بد بختش بی عمل بوده اینست که زبانش را می جود و حسرت می خورد.

5 عده ای دست و پا بریده وارد محشر می شوند;آزار رساننده به همسایه اینگونه است.
6 بعضی کور هستند;که حاکم جور و ناحق است که حکم به ناحق کرده است.
7 گروهی گنگ و کر هستند;آنها خود پسندانند، یعنی عجب دارند.

8 عده ای را به شاخه آتش می بندند;کسانی هستند که در دنیا نمامی و سعایت سلاطین را می کردند و موجب آزار مردم و اسباب زحمت آنها را فراهم می کردند.
9 بعضی به گونه ای در محشر حاضر می شوند که از مردار هم گندترند;آنها کسانی هستند که از شهوات و لذات حرام بر خوردار بوده اند.و حق واجب الهی را که در مال آنها بود نمی دادند.

10 گروهی جبه هایی از قطران بر آنها پوشانده اند که چسبیده باشد به پوستهایشان;اینان تکبرکنندگان و فخر و نازکنندگانند.
و حدیث دیگر از رسول خدا(ص) روایت است که کسانیکه دو میخ از آتش در چشمان آنهاست کسانی هستند که چشم خود را از حرام پر کرده اند.

و دیگر روایتیست از پیامبر اکرم که می فرمایند:مردم در قیامت سه جور وارد محشر می شوندبعضی سواره و بعضی پیاده و بعضی با صورتها حرکت می کنند. گفتند یا رسول الله (ص) چگونه با سر حرکت می توان کرد؟ فرمودند:همان خداییکه آنها را در دنیا بر پاهایشان حرکت میداد قادر است که با سرهایشان حرکت دهد آنها را.

چگونگى پاداش و كیفر اعمال
دانشمندان در پاداش و كیفر اعمال عقاید گوناگونى دارند: گروهى از آنها معتقدند كه جزاى اعمال، مانند پاداش و كیفرهاى این جهان روى قرار داد است؛ یعنى چنان كه در این جهان براى هر بزهى، كیفرى از طرف قانون گذاران تعیین شده است و كیفر سارق روى قرار و تقنین، غیر از كیفر قاتل است، هم چنین خداوند بزرگ براى هر عملى، كیفر و یا پاداش خاصى معین نموده است و هر كسى طبق مقررات الهى به سزاى اعمال خود مى رسد و هرگونه پاداش و كیفر، مخلوق خداوند است و كوچك ترین ربطى به شخص خوش كردار و یا بدكردار ندارد، و خداوند، در اختیار آن شخص مى گذارد و این نظریه، همان نظریه اجر و مزد و كیفرهاى مقرراتى است.

دسته دیگر معتقد است تمام كیفرها و پاداش ها مخلوق نفس و روح انسانى است، كه نفس انسان بى اختیار در آن جهان آن ها را خلق مى كند. اینان مى گویند كردار نیك و بد در این جهان در نفس انسانى ملكات خوب و بد ایجاد مى نماید و این ملكات خمیره انسان و جزء ذات او محسوب مى شود و هر ملكه اى، مناسب خویش به صورت هایى از نعمت و نقمت مى آفریند

هم چنان كه انسان در این جهان، مناسب ملكات و روحیات خویش، یك سلسله افكار و معانى را در ذهن خویش ترسیم مى نماید، اشخاص خوش باطن در این جهان با یك سلسله از افكار و تصورات نیك، سروكار دارند و افراد ناپاك در خواب و بیدارى، خواه ناخواه با افكار باطل و تصورات بد، خویش را مشغول مى سازند.

این افكار بد و یا خوب، محصول و معلول ملكاتى است كه در این جهان كسب كرده است و این ملكات در روز جزا، خهق نعمت ها و نقمت ها و شكنجه ها و دردها و روح و ریحان است و بى اختیار این حقایق را به وجود خواهد آورد.

نظریه تجسم اعمال
گروهى از دانشمندان بزرگ اسلام راه دیگرى انتخاب نموده و شواهد زیادى از آیات و احادیث براى آن آورده اند و اجمال آن این است:.
تمام پاداش ها و كیفرها، نعمت ها و نقمت ها، فرح و سرور، درد و شكنجه، حقایق اعمال دنیوى ماست؛ هر كردارى از ما – خواه خوب و خواه بد – یك صورت دنیوى دارد كه ما آن را مشاهده مى نماییم و یك صورت اخروى دارد كه هم اكنون در دل آن عمل نهفته است و روز رستاخیز پس از تحولات و تطوراتى كه در آن رخ مى دهد شكل كنونى و دنیوى خود را از دست داده و با واقعیت اخروى و روز باز پسین خود جلوه مى كند و باعث لذت و فرح عامل و یا آزار او مى گردد.

آنان معتقدند كه اعمال نیك این زندگى در روز رستاخیز تغییر شكل داده و در صورت باغ و راغ و چمن و سوسن و حوریان زیبا اندام و كاخ هاى مجلل در خواهد آمد. چنان كه اعمال بد، قیافه دنیوى خود را دگرگون كرده و به صورت آتش و زنجیر و انواع عذاب جلوه خواهد نمود و جزاى اعمال هر انسانى عین اعمال او خواهد بود و در این جمله ذره اى مجاز نیست و چیزى در محكمه عدل خداوند بهتر از این نیست كه عین عمل انسان را به خود انسان بازگردانند.(2).

از میان آیات قرآن، كه این گروه استدلال كرده اند یكى آیه زیر است:.
(وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِراً وَلاَیَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً؛(3).
روز رستاخیز آن چه را عمل كرده بودند در پیشگاه خود حاضر و موجود مى یابند و پروردگار تو به كسى ستم نمى كند).

آیه مزبور حاكى است كه روز رستاخیز، خود عمل در برابر انسان حاضر مى گردد و این كه گاهى برخى از مفسران، لفظ (جزاء) مقدر كرده و مى گویند منظور (جزاء ماعملوا) است خلاف ظاهر آیه است.

آیه هاى 12 و13 مورد بحث، گواه بر این قول است، زیرا آیه 12 وجود مؤمنان را در روز رستاخیز منبع نور معرفى نموده است كه با حركت آنها، نورشان نیز درحركت است.
در آیه بعد پاسخ مؤمنان را در باره درخواست منافقان كه مؤمنان مقدارى صبر كنند، تا آنها نیز در پرتو نور آنها حركت نمایند چنین نقل مى كند: (قِیْلَ ارْجِعُوا وَرَائَكُمْ فَالْتَمِسُوا نوراً) یعنى به دنیا باز گردید

و نور به دست آورید، ظاهر این پاسخ، این است كه ما نور را از دنیا آورده ایم و شما نابخردان نیز مى توانستید این نور را همراه خود بیاورید. اكنون باید دقت كرد این نور كدام نور است، كه مؤمنان همراه خود آورده اند. آیا جز ایمان و اعمال نیك، چیز دیگرى هست كه آنان همراه خود در رستاخیز آورده باشند! پس معلوم مى شود ایمان و اعمال نیك روز رستاخیز به صورت نور جلوه مى كند و صورت واقعى این اعمال همان نور است، كه در قیامت مشاهده مى گردد.

برخى از دلایل نقلى نظریه تجسم اعمال:
طرفداران نظریه تجسم اعمال، با بسیارى از آیات و روایات بر نظریه خویش استدلال كرده اند كه برخى از آنها اصل تجسم عمل را اثبات مى كند و برخى دیگر متعرض خصوصیات آنها نیز است و ما به اجمال به پاره اى از آنها اشاره مى كنیم:.

1 از آیاتى استفاده مى شود كه جهان كشتزار سراى دیگر است و عمل انسان به سان دانه اى است كه كشاورز در دل خاك فرو مى برد، آن گاه همان دانه رشد و نمو كرده و كشاورز همان دانه را با مقادیر زیادترى برداشت مى كند. اعمال انسان در این جهان با تبدلات و تغییرات بیشترى كه لازمه آن سرا ست، به خود انسان بازگشته و آن چه را كاشته با مقدارزیادترى درو مى كند، چنان كه مى فرماید:.

(مَنْ كانَ یُرِیدُ حَرْثَ الآخِرَهِ نَزِدْ لَهُ فِى حَرْثِهِ؛(4).
هركس كشت آخرت را بخواهد، كشت او را مى افزاییم).
امیرمؤمنان فرموده:.
(العمل الصالح حرث الآخره؛(5).
كار نیك، كشت آخرت است).

2 صریح آیه مورد بحث – كه در آغاز بحث مشاهده مى كنید – این است كه، حسنات این سرا در جهان دیگر به صورت نور و روشنایى درمى آیند و مؤمنان در پاسخ منافقان چنین مى گویند: (بازگردید، این نور را از دنیا طلب كنید). جاى شك نیست كه این گونه آیات و روایات را مى توان برمجاز و استعاره حمل كرد و در بسیارى از آنها لفظ (جزاء) را در تقدیر گرفت ولى آیا مجازیم كه از پیش خود چنین كارى را انجام دهیم!.

این اجمال نظریه طرفداران تجسم اعمال است كه به طور فشرده بیان داشتیم.
در كلمات پیشوایان اسلام تذكرات زیادى در این باره داده شده است. امیرمؤمنان مى فرماید:.
(فإنّ الدنیا قد أدبرت و آذنت بوداع، وإنّ الآخره قد أشرفت باطلاع. ألا وإنّ الیوم المضمار وغداً السباق، والسبقه الجنه والغایه النار؛(6).

دنیا با تزلزل و پشت كردن اعلام جدایى كرده و آخرت با فرا رسیدن ناگهانى خود نزدیك شده است. امروز روز آماده شدن و فردا روز مسابقه است و سرانجام مسابقه، یا بهشت است و یا دوزخ).
________________________________________
1 مثنوى، دفتر سوم، ص‏2
2 این مضمون در اعراف (7) آیه 30، لقمان (31) آیه 16 و تكویر (81) آیه هاى 13 و14 نیز وارد شده است.

3 كهف (18) آیه 49
4 شورى (42) آیه 20
5 نهج البلاغه، خ 56
6 نهج البلاغه عبده، ج‏1، ص‏27

بحثى دیگر درباره تجسم عمل
در روز قیامت، خوبان و بدان همگى به سزاى اعمال خود خواهند رسید و كسانى كه در این دنیا با ایمان و عمل صالح و تقوا زندگى كرده اند، در آخرت از نعمتهاى الهى برخوردار خواهند شد و كسانى كه با كفر و فسق و نافرمانىِ خداوند، زندگى خود را سركرده اند، در آخرت به عذاب الهى گرفتار خواهند شد و در آتش جهنم خواهند سوخت.

به طورى كه از آیات و روایات استفاده مى شود پاداشى كه خوبان و بدان در قیامت به آن خواهند رسید و نعمت یا عذابى كه به آنها داده خواهد شد، چیزى جز تجسم اعمال آنها در دنیا و عینیت یافتن كارهاى خوب و بد آنها نیست. یعنى نعمتى كه به مؤمن داده مى شود و یا عذابى كه كافر گرفتار آن مى گردد، عین همان عمل او در دنیاست كه تبدیل به نعمت و یا عذاب شده است.

بنابراین هر عملى كه انسان در این دنیا انجام مى دهد. البته چنین كارى از نظر علمى اشكالى ندارد زیرا این از قبیل تبدیل ماده به انرژى و انرژى به ماده است مانند آبى كه با فشار از سدّ بر توربینهاى برق مى ریزد و به نیروى برق تبدیل مى شود و آن نیز تبدیل به حرارت و حركت مى شود حتى این نیرو را مى توان در باطرى ذخیره كرد.

و یا تبدیل آب به بخار و تبدیل بخار به آب. البته بخار حالت انرژى را ندارد هر چند كه انرژى زاست ولى براى تقریب به ذهن مناسب است و مى توانیم بگوییم كه ماده در حالت انبساط تبدیل به انرژى مى شود و انرژى در حالت انقباض تبدیل به ماده مى شود.

فیزیكدانان امروز، طبق دانش حسى و تجربى، عالم را مجموعه اى از جرم و انرژى مى دانند و عقیده دارند كه جرم، انرژى متراكم و فشرده است و براى این هر دو، وجود اصیل و استقلالى قائلند و مى گویند در نظام طبیعت این دو مى توانند به یكدیگر تبدیل شوند یعنى ماده شكل انرژى به خود بگیرد و یا انرژى به شكل ماده درآید.

در سال 1905 انیشتاین فرضیه نسبیت را اعلام كرد و رابطه بین جرم و انرژى را كه تا آن موقع فكر مى كردند كه از هم متمایز مى باشند، مطرح نمود و نشان داد كه جرم و انرژى قابل تبدیل به یكدیگرند.(1)

به گفته دانشمندان: هنگام وقوع یك تبدیل، ممكن است انرژى از صورت جرم به شكل انرژى نور یا گرما درآید بدون آنكه چیزى تلف شود. یا باز هم بدون اتلاف چیزى، انرژى نور به شكل جرم درآید. پس قانون بقاء انرژى در واقع قانون بقاء جرم ـ انرژى خوانده مى شود. انرژى و جرم مى توانند از یك شكل به شكل دیگر تبدیل شوند ولى مقدار كل انرژى ثابت بماند.(2)
ــــــــــــــــــــــــــــ
1 – چه مى دانم، زندگى و مرگ ستارگان ص 44 به نقل فلسفى، معاد از نطر روح و جسم ج 2 ص 137
2 – ر.استولبرگ، فیزیك ص 127 به نقل همان مأخذ
تبدیل شدن اعمال خوب و بدانسان كه از قبیل جرم و ماده است، به انرژى و بقاى آن در جهان و تبدیل مجدد آن به ماده كه به صورت نعمت یا عذاب تجلى خواهد كرد، كارى است كه علم و عقل آن را نفى نمى كند و غیرممكن نمى داند.

آنچه مهم است این است كه ما این موضوع را از آیات و روایات متعددى به دست مى آوریم و چون كار محالى نیست، لذا باید به آن معتقد شویم. اینك بعضى از آیات وروایاتى را كه در این زمینه وارد شده و ظاهر آنها بر تجسم اعمال در روز قیامت دلالت دارد. در زیر مى آوریم:
یوم تجد كل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما عملت من سوء (آل عمران / 30)
روزى كه هر كس آنچه كار خوب انجام داده حاضر و آماده مى یابد و نیز آنچه كار بد انجام داده است.

یوم ینظر المرء ما قدمت یداه (نبأ / 40)
روزى كه مرد به آنچه از پیش فرستاده بنگرد.
یوم یحمى علیها فى نار جهنم فتكوى بها جباههم و جنوبهم و ظهور هم هذا ما كنزتم لانفسكم (توبه / 35)
روزى كه تفتیده شود در آتش دوزخ و با آن پیشانیها و پهلوها و پشتهایشان داغ گذارده شود این است آنچه كه براى خود اندوخته بودید.

و وجدوا ما عملوا حاضرا و لایظلم ربك احدا (كهف / 49)
و آنچه را انجام داده اند حاضر مى یابند و پرودگارت به كسى ستم نمى كند.
یومئذ یصدر الناس اشتاتا لیروا اعمالهم فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرایره (زلزال / 6-8)

در آن روز مردم با گروههاى متفرق بیرون مى آیند تا اعمال آنها را به آنان نشان دهند پس هر كس به سنگینى یك ذره خوبى كند آن را مى بیند و هر كس به سنگینى یك ذره بدى كند آن را مى بیند.

از این آیات و آیات مشابه آنها استفاده مى شود كه انسان در روز قیامت خودِ عمل
را خواهد دید و با عین عمل مواجه خواهد شد و همان طلا و نقره اى كه از راه حرام اندوخته است تبدیل به آتش جهنم خواهد شد و با آن، اعضاء بدنش را داغ خواهند گذاشت. (همانگونه كه در آیه سوره توبه آمده بود)

محتواى روایاتى كه در این زمینه آمده صریحتر و روشنتر است. اینك چند روایت نقل مى شود:
قال رسول الله (ص): یا قیس و انه لابدّ لك من قرین یدفن معك و هو حىّ و انت میّت فان كان كریماً اكرمك و ان كان لئیما اسائك ثم لایحشر الامعك ; و هو فعلك(1)

پیامبر (ص) فرمود: اى قیس ناچار با تو همنشینى دفن خواهد شد كه آن زنده است و تو مرده اى پس اگر خوب و كریم باشد تو را گرامى خواهد داشت و اگر پست باشد به تو بدى خواهد كرد و محشور نمى شود مگر با تو ; و آن همان عمل توست.

قال الصادق (ع): انّ المؤمن اذا خرج من قبره خرج معه مثال من قبره یقول له ابشر بالكرامه من الله و السرور ; فلایزال معه ; فیقول من انت رحمك الله; فیقول انا السرور الذى كنت تدخله على اخوانك فى الدنیا خلقت منه ; (2)

امام صادق(ع) فرمود: هنگامى كه مؤمن از قبر خود خارج مى شود، همراه او مثالى نیز خارج مى شود كه به او مى گوید: كرامتى از خدا و سرور و شادمانى بر تو مژده باد; و همواره با آن مؤمن است; پس آن مؤمن مى گوید: تو كیستى خداى تو را رحمت كند؟; مى گوید: من همان شادمانى هستم كه تو در دنیا بر برادرانت وارد كردى من از آن آفریده شده ام;
ــــــــــــــــــــــــــــ
1 – بحار الانوار ج 3 ص 257
2 – اصول كافى ج 2 ص 191
تجسم و جاودانگى اعمال و مكتسبات انسان
از قرآن كریم و اخبار و روایات پیشوایان دینى چنین استنباط مى‏شودكه نه تنها انسان باقى است و جاوید مى‏ماند، اعمال و آثار انسان نیز به نحوى ضبط و نگهدارى مى‏شود و ازبین نمى‏رود و انسان در نشئه قیامت تمام اعمال و آثار گذشته خود را «مصور» و «مجسم‏» مى‏بیند

و مشاهده مى‏كند.اعمال‏و آثار خوب با صورتهاى بسیار زیبا و جالب و لذت بخش تجسم مى‏یابند و به صورت كانون لذت و بهجت در مى‏آیند،و اما آثار بد انسان با صورتهاى بسیار زشت و وحشت‏زا و مهیب و موذى تجسم مى‏یابند و به صورت كانون درد و رنج و عذاب در مى‏آیند (1) .

در اینجا به ذكر سه آیه از قرآن‏مجید و دو حدیث از رسول اكرم(ص)اكتفا مى‏كنیم.اما آیات: 1یوم تجد كل نفس ما عملت من خیر محضرا وما عملت من سوء، تود لو ان بینها و بینه امدا بعیدا (2) .
روزى كه انسان هر كار نیك خویش را حاضر شده‏مى‏بیند و همچنین هر كار بد خود را، و دوست مى‏دارد كه اى كاش میان او و كار بدش فاصله زیادى مى‏بود.

این آیه صراحت دارد كه انسان عین این كارهاى نیك خویش‏را به صورت مطلوب و محبوب مى‏بیند و عین كارهاى بد خویش را مصور شده به صورتهایى مى‏بیند كه‏سخت از آنها نفرت و وحشت پیدا مى‏كند و دوست مى‏دارد از آنها فرار كند یا آنها را ازاو دور كنند اما آنجا جاى فرار و یا جدا كردن عمل انسان از انسان نیست،

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید