توضیحات پروژه

  دارای 10 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي ،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن :

مدیریت زراعی خزانه‌های برنج

مقدمه
جمعیت جهان هر روزه در حال زیاد شدن است و این جمعیت نیاز به غذا دارد. افزایش سریع و فراوان تولیدات كشاورزی برای تأمین نیازهای هر جامعه، كاری نیست كه بتوان با روش‌های سنتی كشاورزی آن را انجام داد. زیرا با روش‌ها و عملیات سنتی فقط مقدار محدود و كمی محصول تولید می‌شود.
امروزه دستیابی به محصول بیشتر از طریق زیاد كردن زمین‌های زیركشت امكان‌پذیر نیست. در اغلب كشورهای جهان، افزایش تولیدات كشاورزی از طریق افزایش حاصلخیزی و باروری زمین‌های زیركشت انجام می‌شود.

در این خصوص، برای بالا بردن توان و ظرفیت تولید، باید از پیشرفت‌‌ها و روش‌های جدید و علمی استفاده كرد. مدیریت صحیح زراعی مزارع برنج از جمله روش‌های اثربخش در افزایش حاصلخیزی اراضی و به دست آوردن محصول بیشتر است. در این میان، مدیریت خزانه برنج اهمیت خاصی دارد كه توجه به آن و به كارگیری توصیه‌ها و نكته‌های كارشناسی، باعث موفقیت كشاورزان برنجكار و افزایش تولید خواهد شد.
در این نشریه، توصیه‌ها و نكته‌های علمی درباره پوشش خزانه، كوددهی خزانه، روش مبارزه با علف هرز سوروف و حشرات زیان‌آور توضیح داده شده است.

خزانه برنج
خزانه برنج به قطعه زمین كوچكی اطلاق می‌شود كه در داخل زمین اصلی یا خارج از مزرعه قرار دارد. محل خزانه باید در مكانی انتخاب شود كه خاك آن به خوبی شخم خورده و دارای هوموس یا كود دامی كاملاً پوسیده باشد. خزانه باید به صورت شمالی جنوبی احداث شود تا هم بیشترین نور خورشید را دریافت كند و هم از وزش‌ بادهای غربی- شرقی مصون بماند. بهتر است كه محل خزانه برای سهولت در عملیات آبیاری و مراقبت‌های دیگر، در نزدیكی خانه كشاورز باشد.

آماده‌سازی زمین خزانه
به منظور آماده‌سازی زمین خزانه، ابتدا آن را به عمق 15 تا 20 سانتی‌‌متر به وسیله بیل یا تیلر شخم می‌زنند. سپس روی آن مقداری كود دامی كاملاً پوسیده می‌ریزند. سپس آن را با خاك كاملاً مخلوط كرده و خزانه را غرقاب می‌كنند. بعد از این مرحله، دوباره زمین خزانه را با تیلر شخم می‌زنند و سطح آن را به خوبی صاف می‌كنند. بسترهای خزانه را به روش‌های مختلف احداث می‌كنند. در روش ایستگاهی، معمولاً بسترها را به عرض 2/1-1 متر و طول حدود 10 متر در نظر می‌گیرند. فاصله بین دو بستر نیز حدود 20 سانتی‌متر و به صورت جوی در نظر گرفته می‌شود. سطح مورد نیاز خزانه برای كشت یك هكتار زمین اصلی برابر با 250 متر مربع است. برای اینكه بتوان نشاهای سالم و قوی تولید كرد، لازم است كه از خزانه مراقبت‌های زراعی لازم به عمل بیاید. این مراقبت‌ها شامل استفاده از پوشش نایلونی، كودپاشی، مبارزه با علف‌های هرز و كنترل حشرات زیان‌آور خزانه است.

استفاده از پوشش نایلونی برای خزانه
اكثر ارقام برنج نسبت به سرما حساس هستند، به نحوی كه سرما موجب از بین رفتن نشاها در خزانه‌ و حتی در زمین اصلی می‌شود. برای جلوگیری از خسارت‌های سرما در اوایل بهار و كمك به زود رس كردن نشاها، بعد از بذرپاشی، روی بستر خزانه را با نایلون می‌‌پوشانند. روش كار به این ترتیب است. كه روی بستر خزانه، كمان‌های چوبی، فلزی یا فایبرگلاس به فاصله‌های تقریباً 50 سانتی‌متر از هم قرار داده و روی كمان‌ها را با نایلون‌ می‌پوشانند. مقدار نایلون مورد نیاز برای 100 مترمربع خزانه، 55 متر نایلون با عرض 4 متر (به صورت دولا) است. این نایلون را به ازای هر دو بستر كنار هم، حدود 11 متر برش داده و روی كما‌ن‌ها می‌كشند.

هوادهی خزانه
پس از قرار دادن پوشش نایلونی، باید دقت شود كه در زمان‌های مناسب عمل هوادهی خزانه به خوبی انجام شود. در غیر این صورت، اثرات نامطلوب و بدی بر روی نشاها به وجود خواهد آمد.
تهویه یا هوادهی را به صورت زیر انجام می‌دهند:
تا مرحله دو برگه شدن نشاها، نیازی به هوادهی نیست. پس از این مرحله، هوادهی در روزهای آفتابی و گرم انجام می‌شود. برای این كار، ابتدا و انتهای پلاستیك روی بستر را باز می‌كنند.
در روزهای اول، هوادهی به مدت یك تا دو ساعت در روز انجام می‌شود. بتدریج با گرم‌تر شدن هوا، مدت هوادهی چهار تا پنج ساعت انجام می‌شود. بعد از مرحله 4-3 برگه شدن نشاها، روزها پلاستیك را برداشته و شب‌ها دوباره پلاستیك را روی خزانه می‌كشند. حدود یك هفته قبل از انتقال نشاها به زمین اصلی، پوشش نایلونی را به طور كامل از روی خزانه جمع می‌كنند.

كودپاشی خزانه
در زراعت برنج، كودپاشی با استفاده از كودهای شیمیایی، بویژه كود اوره به دو صورت زیرانجام می‌گیرد:
الف- كود پایه كه قبل از بذرپاشی در خزانه مصرف می‌شود:
زمان استفاده از كود پایه در خزانه، معمولاً بعد از تهیه جوی و پشته و قبل از بذرپاشی است. مصرف كود به ازای هر متر مربع خزانه، 15گرم اوره به اضافه 10 گرم كود سوپر فسفات تریپل است. اگر كود از نوع فسفات آمونیم باشد، مقدار كود اوره 12-10 گرم به ازای هر متر مربع خزانه مصرف می‌شود. علاوه بر این، در طی چند سال گذشته مصرف كد پتاسه نیز توصیه شده است. برای این منظور، می‌توان مقدار 15 گرم كود پتاسه را به ازای هر متر مربع خزانه استفاده كرد.

ب- كود سرك كه بعد از بذرپاشی در خزانه مصرف می‌شود:
كود سرك معمولاً بین 15 تا 20 روز پس از بذرپاشی خزانه مصرف می‌شود. هدف از مصرف كود سرك، رشد كافی نشاها و راحتی در كندن آنها است. زمان مصرف كود سرك، یك هفته قبل از انتقال نشاها به زمین اصلی و به مقدار پنج گرم برای هر متر مربع زمین خزانه است.

مبارزه با علف‌های هرز خزانه
علف‌های هرز موجود در خزانه با نشاهای برنج رقابت می‌كنند. این علف‌ها با جذب آب و مواد غذایی و همچنین نور و اشغال فضا، موجب ضعیف شدن نشاها می‌شوند. به علاوه، علف‌های هرز موجود در خزانه، همراه نشاهای برنج به زمین اصلی راه یافته و باعث مشكلات بیشتر در مزرعه می‌شوند. زیرا در این مرحله، علف كش‌ها روی آنها بی‌اثر بوده و باید حتماً با دست و جین شوند. در نتیجه هزینه كارگری افزایش می‌یابد و سود كمتری به كشاورز می‌رسد.
در خزانه‌های برنج، به ویژه دراستان‌های گیلان و مازندران، علف هرز سوروف بیشترین مزاحمت را ایجاد می‌كند. ضمناً علف‌های هرز دیگری مانند انواع جگن‌ها از جمله اویارسلام یك ساله‌‌، انواع پیرز، بعضی از پهن برگ‌ها مانند قاشق واش‌، با نشاهای برنج رقابت می‌كنند.
از آن جایی كه علف هرز سوروف باعث بیشترین مشكلات در خزانه‌ها می‌شود، روش مبارزه با این علف هرز توضیح داده می‌شود.

روش مبارزه با سوروف در خزانه
رویش بعضی از علف‌های هرز بویژه سوروف در خزانه، موجب مشكلاتی برای شالیكاران می‌شود. البته در خزانه‌های سنتی كه مقدار مصرف بذر در واحد سطح خیلی زیاد بوده و خزانه‌ها پوشیده از آب است، مسئله سوروف چندان مهم نیست؛ زیرا به علت زیاد بودن بذر و وجود آب، سوروف كمتر فرصت رویش می‌یابد. اما در این گونه خزانه‌ها نشاهای ضعیف با قدرت ریشه‌زایی كم حاصل میشود. به علاوه، نشاها نسبت به بیماری‌های قارچی آسیب‌پذیر می‌شوند. با توجه به معایب گفته شده و بالا رفتن هزینه تهیه نشا، توصیه می شود كه خزانه‌ها به صورت جوی و پشته‌ای احداث شوند.

در خزانه‌های جوی و پشته‌ای، توصیه می‌شود 50 تا 60 كیلوگرم بذر در خزانه‌ای به مساحت 250-200 متر مربع مصرف شود. همچنین دقت شود كه آبیاری خزانه، به صورت نشتی انجام شود. در این گونه خزانه‌ها، بذرها از كود و فضا و نور بیشتری بهره‌مند می‌شوند، در نتیجه نشاهای سالم، قوی، با قدرت ریشه‌زایی كافی به دست می‌آید. به علاوه، در صورت آماده نبودن زمین اصلی، می‌توان نشاها را چند روز بیشتر در خزانه نگهداری كرد تا زمین آماده شود. در این روش به علت كاهش مقدار بذر مصرفی و تغییر روش آبیاری، فرصت بیشتری برای بذرهای علف هرز سورورف فراهم می‌شود تا رویش یافته و با نشاهای برنج رقابت كنند. در این صورت، لازم است با سوروف مبارزه شود.

در خصوص جگن‌ها و علف‌های هرز پهن برگ كه در بعضی مناطق برنج‌كاری با تراكم ظاهر می‌شوند، كندن با دست این گونه علف‌های هرز توصیه می‌شود. مگر این كه تراكم و تعداد آنها در بعضی خزانه‌های برنج زیاد باشد و مبارزه شیمیایی با آنها لازم باشد. در چنین شرایطی،‌باید با انجام آزمایش‌های لازم، نوع علف‌كش، مقدار سم و روش مصرف آنها تعیین شود. در این باره توصیه می‌شود كه با كارشناسان جهاد كشاورزی منطقه خود مشورت كنید و با راهنمایی آنها، مبارزه با علف‌های هرز را انجام دهید.
زمان كنترل علف هرز سوروف در خزانه

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید