بررسی موقعیت جغرافیایی استان كرمان در word دارای 91 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی موقعیت جغرافیایی استان كرمان در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است
فصل اول:
گذری به استان كرمان
بخش اول (1ـ1) كلیات
1ـ1ـ1ـ موقعیت استان كرمان:
كشور ما ایران در ناحیهای كویری و كم باران قرار گرفته است كه تابش آفتاب در آن فراوان است و بارش باران كم، اما در این سرزمین كم باران چشماندازهای كمنظیر و شگفتیهای خاص مناطق گرمسیر به شكل زیبایی پرورده شده است.
كرمان یكی از همین مناطق كویری، اما پربركت كشور ماست.
«استان كرمان بعد از خراسان دومین استان پهناور كشور است و حدود 11 درصد از خاك ایران را دربر گرفته است. مساحت آن حدود 1750.69 كیلومتر مربع است. موقعیت نسبی این استان به گونهای است كه از شمال با استانهای خراسان و یزد، از جنوب با استان هرمزگان، از شرق با سیستان و بلوچستان و از غرب با استان فارس هممرز بوده است .» (تصویر شماره 1ـ1) نشانگر موقعیت جغرافیایی استان كرمان در نقشه ایران است. شهرستان كرمان از جنوب به شهرستان جیرفت، از جنوب شرقی به شهرستان بم از جنوب غربی به شهرستان بردسیر از غرب به رفسنجان، از شمال غربی زرند و از شمال به شهرستان راور محدود میشود. (تصور شماره 1ـ2) نشانگر موقعیت جغرافیایی شهر كرمان در استان كرمان است.
آب و هوای كرمان به علت وجود ارتفاعات متغیر است و باران سالانه آن بسیار كم است.
این استان یكی از مرتفعترین استانهای كشور است. كرمان از اولین شهرهای ایران است كه به علت مهارت بالا بافندگان آن در ریسندگی و بافندگی مورد توجه شركتهای خارجی قرار گرفته است.
تصویر (1ـ1)
موقعیت استان كرمان در نقشه ایران
(تصویر 1ـ2) نقشه استان كرمان
1ـ1ـ2ـ جغرافیای طبیعی و اقلیم استان كرمان:
استان كرمان در جنوب شرقی ایران قرار گرفته است و ارتفاعات آن دنباله رشته كوههای مركزی ایران است كه از چینخوردگیهای آتشفشانی آذربایجان شروع میشود و تا بلوچستان امتداد دارد و دنباله آن چند بار در فلات مركزی به وسیله حوزههای پست داخلی و كویر قطع میشود.
وجود ارتفاعات و پستی و بلندیهایی در منطقه و شرایط خاص اقلیمی، آب و هوای متفاوتی در نواحی مختلف استان به وجود آورده است. نواحی شما و شمالغربی و مركزی دارای آب و هوای گرم و نسبتاً مرطوب دارد.
«استان كرمان تحت تأثیر بادهای مختلف برون منطقهای و محلی است.
وزش این بادها، آب و هوای آن را دستخوش تحولات و تغییرات قابل توجهی میكند. این بادها به طور عمده از نوع بادهای موسمی خشك است و در ماههای اسفند، فروردین و اردیبهشت میوزد و جهت وزش آنها از جنوبغربی به طرف شمالشرقی و مشرق است. این بادها انبوهی از خاك و شن با خود به طرف شهر كرمان میآورد و سبب تقلیل رطوبت نسبی هوا میشود. همچنین بادهای غربی و شمالغربی باعث ریزش باران در زمستان و بهار میشود .»
مهمترین رشتهكوههای آن لالهزار، هزار بحر آسمان، جبال بارز و شهسواران است.
1ـ1ـ3ـ جغرافیای تاریخی استان كرمان:
«سابقه سكونت و استقرار انسان در دیار كرمان به هزاره چهارم ق.م میرسد. این منطقه یكی از قدیمیترین نواحی ایران بهشمار میرود و در گذر زمان، گنجینههای فرهنگی تاریخی گرانبهایی در آن پدید آمده است كه نمایانگر روند تاریخی و حیات اقتصادی ـ اجتماعی آن است. وجود هر فضای تاریخی در كرمان بیانگر بخشی از زوایا و ابعاد زندگی مردم و حكومتهای این مرزوبوم است .»
به استناد تاریخ عرب و یهود، كرمان منسوب به «كرمانبن هیتالبن ارفحشدبن سام بن نوح» است و نام آن در كتیبه بیستون به صورت «یوتیه» ذكر شده است.
كرمان را محل زندگی كریمان ـ پدر نریمان. جد رستم میدانند. لذا منسوب به وی این منطقه را كرمان نام نهادند. كرمان از دو كلمه (كار+مان) به معنی «محل جنگ و نبرد» یا «جایگاه رزمندگان و رزمآوران» تشكیل میشود.
«كوره اردشیر» یا گواشیر نام دیگر شهر كرمان است كه معنی شهراردشیر را میدهد.
در روایت دیگری میگویند به مناسبت اینكه «آغاز محمدخان» دو هزار نفر را كور كرد این شهر را «شهر كوران» نام نهادهاند. اما از لحاظ بررسی تاریخی نام كرمان را در سنگ نوشتههای داریوش میتوان دید. در آن جا كرمان نام ناحیهای است كه از آن چوب (یاك) برای كاخهای هخامنشی حمل میشود. نوشتههای یونانی هم آن را كرمان خوانده و مردم كرمان را تیرهای از پارسیان گفتهاند.
«در دوره ساسانیان فرمانروای كرمان، عنوان شاه داشت، چنانكه بهرام چهارم (388ـ389 م.) به مناسبت اینكه پدرش والی كرمان بود به كرمانشاه (شاه كرمان) معروف بود. در این دوره سیرجان مهمترین ناحیه كرمان محسوب میشد. بعدها كرمان به تصرف سامانیان درآمد و بعد از آن به تصرف «آلب ارسلان» سلجوقی در آمد و وی مؤسس سلاجقه كرمان شد .»
در سال 583 هـ.ق. غزان بر كرمان مسلط شدند و زرند را موقتاً مركز ایالت خود قرار دادند و در سال 619 هـ.ق (قتلغخان) از امرای خوارزمشاهی بر كرمان استیلا یافت و رسماً سلسله قراختائیان را بنیان گذاشت. در زمان حكومت این سلسله بود كه ماركوپولو سیاح معروف و نیزی از كرمان دیدن كرد .»
بعد از آن به دست سلسله آن مظفر افتاد و سپس تیموریان و پس از این، سلسلههای قراقویونلو و آققریونلو به ترتیب كرمان را تصرف كردند. مقارن ظهور شاه اسماعیل اول مؤسس سلسله صفویه (905 ـ 903 هـ.ق) كرمان در تصرف پسران سلطانحسین بایقرا بود. شاه اسماعیل بدون مقاومت این شهر را به تصرف درآورد. از این تاریخ به بعد تا پایان سلسله صفویه كرمان قرین امنیت و آسایش بود. گنجعلیخان یكی از معروفترین حكام دوره صفوی است كه در مدت مأموریت خود در كرمان نسبت به آبادی و عمران آنجا سعی و كوشش زیاد كرد و آثار زیادی در آن شهر از خود به یادگاری گذاشته است. محمود افغان برای بار دوم در سال 1132 هـ.ق. از راه سیستان به كرمان تاخت و پس از استیلا بر آن از طریق یزد راهی اصفهان شد. پس از دفع اشرف افغان توسط نادر و خلغ شاه طهماسب دوم از سلطنت، كرمان مانند سایر مناطق ایران به تصرف نادر مؤسس سلسله «افشاریه» درآمد. بعد از كشته شدن نادر، كرمان دستخوش هرجومرج شده و به وسیله افغانها و بلوچها تاراج شد و سپس به دست كریمخانزند مؤسس سلسله زندیه (1163 ـ 1193 هـ.ق) افتاد و بعد از انقراض سلسله زندیه به وسیله آقامحمدخان قاجار، روزهای تاریك و تیره روزی كرمانیان آغاز شد. آقامحمدخان همین كه از حركت لطفعلیخان زند به كرمان و انتخاب آنجا به پایتختی مطلع شد، با شتاب رهسپار كرمان شد و چه ظلمها كه نكرد تا آنجا را به تصرف خود درآورد. بعد از مرگ آقامحمدخان در دوره سلطنت فتعلیشاه، شهر جدید كرمان در شمالغربی شهر قدیم بنا شد.
بخش دوم (1ـ2)
برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید