مقاله برنامه‌ريزي نيروي انساني در word

توضیحات پروژه

 مقاله برنامه‌ريزي نيروي انساني در word دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله برنامه‌ريزي نيروي انساني در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله برنامه‌ريزي نيروي انساني در word،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن مقاله برنامه‌ريزي نيروي انساني در word :

برنامه‌ریزی نیروی انسانی

تعریف برنامه‌ریزی نیروی انسانی فرایندی است كه به وسیله آن سازمان معین می‌كند كه برای نیل به اهداف خود به چه تعداد كارمند، با چه تخصص و مهارت‌هایی، برای چه مشاغلی و در چه زمانی نیاز دارد.
هدف از برنامه‌ریزی نیروی انسانی، تأمین، استخدام و حفظ كاركنانی است كه بقا و توسعه سازمان به وجود آنها بستگی دارد

چكیده:
مدیریت می‌بایست برای كلیه منابع در اختیار خود برنامه ریزی مناسبی داشته باشد در غیر این صورت در نیازسنجی و هدایت منابع در اختیار خود بسوی اهداف مورد نظر دچار مشكل خواهد شد. برنامه ریزی در واقع فرآیندی است كه سازمان‌ها در قالب آن همه فعالیت‌ها و كوشش‌های خود را در مورد اهداف مورد نظر، راه رسیدن به آن و چگونگی طی مسیر در یكدیگر ادغام كرده و هدف از اجرای آن دستیابی به نتایج سازمانی است (بیلو پاتریك). از این رو برنامه ریزی را شالوده عناصر مدیریتی می‌دانند. با توجه به نقش و اهمیت منابع انسانی در توسعه و بالندگی سازمان‌ها مسلماً برنامه‌ریزی منابع انسانی می‌تواند نقش مؤثری در بهره‌وری مؤثر و مطلوب منابع انسانی داشته باشد.

مقدمه:
همانطور كه می‌دانیم امروزه در بین منابع سازمانی، «منابع انسانی» با ارزش‌ترین عامل تولید و مهمترین سرمایه هر سازمان است به عبارت دیگر منابع انسانی هر سازمان منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی و ایجاد كننده قابلیت‌های اساسی هر سازمان است، پس یكی از عمده‌ترین برنامه‌ریزی‌های سازمانی، برنامه‌ریزی منابع انسانی است. مقوله‌ای كه به قول جیمز واكر در سال‌های اخیر بعنوان ابزاری است كه به طور مستقیم اهداف و استراتژی‌های سازمانی را به اهداف و برنامه‌های منابع انسانی مورد نظر متصل می‌سازد.

بررسی فراز و فرودهای توسعه منابع انسانی نشان می‌دهد كه امروزه نقش و اهمیت نیروی انسانی در رشد و توسعه سازمانها (و بعضاً جوامع بشری) بیش از پیش نمایان گشته است. از این رو در عصر جدید به «انسان» در مدیریت بعنوان «سرمایه‌ای بی‌پایان» و با ارزش می‌نگرند. زیرا دیگر به خوبی روشن است كه كاهش سرمایه بالنده انسانی منجر به كاهش بهره‌وری و تولید می‌شود. به عبارت دیگر متفكران علم مدیریت بر این اعتقادند كه كاركنان را باید مبنا و ریشه اصلی بهبود كیفیت و بهره‌وری دانست و آنها را مبنای اصلی فرآیند افزایش كارآیی و نوعی سرمایه به حساب آورد.

با عنایت به مطالب ذكر شده در می‌یابیم كه منابع انسانی،‌ منبع استراتژیك سازمانی محسوب می‌شوند، از این رو جز مهم و لاینفك مباحث برنامه ریزی استراتژیك، (منابع انسانی) هستند. روند تغییرات و دگر‌گونی‌های تكنولوژیك، اجتماعی و اقتصادی در محیط داخلی و خارجی سازمان‌ها موجب نگرش جدید علم مدیریت به مقوله برنامه ریزی استراتژیك منابع انسانی شده است. امری كه غفلت از آن می‌تواند پیامدهای جبران ناپذیری را برای سازمانها به همراه داشته باشد اگر سازمان‌ها می‌خواهند در محیط پرتلاطم امروزی از حیات مستمر برخوردار باشند باید همسو با تغییرات محیطی نگرش جامع و راهبردی داشته باشند و الزامات گوناگونی را مد نظر قرار دهند. و از آنجا كه منابع انسانی كارآمد (كاركنان دانشی) اساسی‌ترین منبع رقابتی سازمان‌ها هستند لزوم برنامه‌ریزی راهبردی در زمینه سرمایه‌های انسانی سازمانی از اهمیت بیشتری برخوردار است. امری كه متأسفانه نادیده گرفتن آن در بسیاری از سازمان‌ها سبب شده است آنها همواره از كمبود نیروهای مؤثر و كارآمد رنج ببرند.

برنامه ریزی نیروی انسانی:
در تعریف برنامه ریزی نیروی انسانی ذكر این نكته ضروری است كه اكثر صاحبنظران مدیریت، برنامه ریزی نیروی انسانی را در اصل یك فرآیند استراتژیك می‌دانند كه در جهت اهداف كلی سازمان و شیوه‌های لازم برای نیل به آن حركت می‌كند. برای فرآیند برنامه‌ریزی نیروی انسانی (HRP: HUMAN RESOURCES PLANTNG) تعاریف متعددی بیان شده است كه تعدادی از آن به شرح زیر است:
1- برنامه ریزی نیروی انسانی را فرآیند پدید آوردن و تعیین هدف‌ها، سیاست‌ها و برنامه‌هایی گویند كه به پرورش، كاربرد و توزیع نیروی انسانی می‌پردازد تا مقاصد اقتصادی، خدماتی و ; تأمین می‌شود.

2- برنامه ریزی نیروی انسانی فرآیندی است كه بوسیله آن سازمان تعیین می‌كند كه برای نیل به اهداف خود به چه تعداد كارمند با تخصص و مهارت‌هایی برای چه مشاغلی نیاز دارد.
3- تعیین تعداد افرادی كه در سال‌های آینده برای تأمین هدف‌های سازمان باید انتخاب گردند، آموزش ببینند، ترفیع یابند، بازنشسته یا اخراج شوند و مانند آن كه براساس تسهیلات و وسایل مورد نیاز تخمین زده می‌شود

مراحل برنامه ریزی نیروی انسانی:
برنامه ریزی منابع انسانی را در چهار مرحله می‌توان به اجرا درآورد:

1- مرحله اول: در مرحله اول گردآوری، تحلیل و پیش بینی داده‌ها به منظور پیش‌بینی عرضه منابع انسانی صورت می‌گیرد. این مرحله بر پا داشتن یك نظام اطلاعاتی منابع انسانی است كه به دنبال آن با افزودن بر نظام اطلاعاتی منابع انسانی تقاضای منابع انسانی نیز مورد پیش بینی قرار می‌گیرد.
2- مرحله دوم: در این مرحله هدف‌ها و سیاست‌های كلی منابع انسانی تعیین می‌گردند و بدنبال آن حمایت مدیران بلند پایه در مورد آنها (هدف‌ها) جلب می‌شود.

3- مرحله سوم: این مرحله شامل طراحی و به انجام رساندن طرح‌ها و برنامه‌های عملی در زمینه‌هایی مانند كارمند یابی، آموزش و ترفیع است كه سازمان را قادر خواهد ساخت به هدف‌های منابع انسانی خود دست یابد.
4- مرحله چهارم: نظارت بر طرح‌ها و برنامه‌های امور كاركنان و ارزیابی آنها به منظور آسان كردن پیشرفت بسوی هدف‌های برنامه‌ریزی منابع انسانی در این مرحله صورت می‌پذیرد.

برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی و پیوند آن با برنامه ریزی استراتژیك:
همانطور كه ذكر شد برنامه ریزی در واقع عبارتست از طریقه و روش نیل به اهداف سازمانی. از این رو برنامه‌ریزی استراتژیك فرآیندی است كه ضمن آن اهداف بلند مدت سازمانی تعیین و تصمیم‌گیری بر مبنای روش‌ها، جهت دستیابی به این اهداف را در بر می‌گیرد كه از قبل پیش‌بینی شده‌اند.
برنامه ریزی منابع انسانی در واقع فرآیندی است برای ارزیابی تقاضا، اندازه، ماهیت و عرضه منابع انسانی برای نیل به تقاضای مورد نیاز. از این رو، نخستین مرحله هر برنامه مدیریت امور كاركنان و منابع انسانی، برنامه ریزی نیروی انسانی است.

برنامه ریزی منابع انسانی به طور مستقیم با برنامه ریزی استراتژیك پیوند می‌یابد و مهمترین عامل و ابزاری كه اهداف و خط‌مشی‌های سازمانی را به اهداف و برنامه‌های منابع انسانی ارتباط می‌دهد، برنامه‌ریزی استراتژیك منابع انسانی است. از این رو، بین برنامه‌ریزی منابع انسانی و برنامه‌ریزی استراتژیك ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.

برنامه ریزی استراتژیك منابع انسانی:
دوچینر و رابینز معتقدند برنامه ریزی منابع انسانی فرآیندی است كه بوسیله آن سازمان معین می‌كند كه برای نیل به اهداف خود به چه تعداد كارمند، با چه تخصص و مهارت‌هایی، برای چه مشاغلی و در چه زمانی نیاز دارد. در واقع آنچه در برنامه ریزی منابع انسانی در اولویت قرار دارد تجزیه و بررسی تعادل عرضه و تقاضا با یك روش ساختار یافته است، این امر با یك تصویر روشن و با حركت سریع با توجه به آینده آغاز می‌گردد و مقصود آن است كه زمینه‌های علمی را بعنوان یك نتیجه، تجزیه و تحلیل و تعیین كرد. در فرآیند برنامه ریزی منابع انسانی ما به شناخت اعضا و مهارت‌های مورد نیاز برای انجام وظایف روزمره و تغییراتی كه ممكن است ظرفیت كار را در آینده و حجم فعالیت‌های تعهد شده را تغییر دهد نیازمندیم. این امر درك خوبی از استراتژی و برنامه‌های تجاری جزئی‌تر را در بر می‌گیرد. در برنامه‌ریزی منابع انسانی مشخص می‌شود سازمان‌ها نیاز به شناخت دقیق از اعضاء و ویژگی‌ها و روابط بین آنان با سازمان دارد.

برنامه‌ریزی منابع انسانی با مفاهیم محیط و عملیات سازمان در ارتباط بوده و شامل عوامل داخلی و خارجی می‌شود. از مهمترین عوامل خارجی (محیطی) می‌توان فشارهای اقتصادی، تغییرات تكنولوژی، قوانین و مقررات، وضعیت سیاسی، بازار نیروی كار و آموزش را ذكر كرد. و مهمترین عوامل داخلی شامل هدف و مقاصد سازمان، فرهنگ، ساختار، منابع انسانی و ذینفعان می‌گردد.

با عنایت به مطالب فوق‌الذكر می‌توان گفت: در برنامه‌ریزی منابع انسانی به دنبال پاسخگوئی به دو سؤال زیر هستیم:
1- چه افرادی مورد نیازند؟
2- چگونه باید این نیاز تأمین شود؟
ویژگی‌های برنامه ریزی منابع انسانی:
برنامه ریزی منابع انسانی دارای ویژگی‌هایی به شرح زیر است:
1- آگاهی: ایجاد مفروضات روشن و آماده در زمینه منابع انسانی
2- تحلیلی: متكی بر یك سری قضاوت‌ها و واقعیت‌ها
3- هدف گرا: ابزاری برای تصمیم‌گیری سازمانی، در جهت نیل به اهداف سازمانی
4- چشم انداز به آینده: پیش بینی و آینده نگری در مورد منابع انسانی
5- اجتماعی یا جمع‌گرایی: توجه به گروهها و نه افراد
6- كمی: توجه به افراد و اعضای سازمان

علل عدم برنامه ریزی نیروی انسانی:

برنامه‌ریزی نیروی انسانی ضرورتی انكار ناپذیر برای سازمان‌های امروزی است. در عصر جدید به مقوله برنامه‌ریزی نیروی انسانی در سازمان‌ها توجه ویژه‌ای شده است. از این رو در میان سازمان‌های نوین كمتر سازمانی را می‌بینیم كه از این موضوع غفلت نموده باشد. علی‌ایحال عدم برنامه ریزی نیروی انسانی به دلایل مختلفی در سازمانها ممكن است به وقوع بپیوندد كه عمده‌ترین آنها عبارتند از:

1- نبود متخصصان برنامه ریزی نیروی انسانی
2- نبود دید استراتژیك در سازمان
3- توجه كمتر به نیروی انسانی تا منابع مالی

موانع اجرای برنامه ریزی منابع انسانی:

بررسی‌ها در سازمان‌های مختلف نشان داده است كه در مسیر اجرای برنامه‌ریزی منابع انسانی موانع و مشكلات زیادی بروز می‌كند كه عدم توجه به آن می‌تواند در توفیق اجرای برنامه‌ریزی منابع انسانی تأثیر نامطلوبی داشته باشد. عمده این موانع به شرح زیر است كه شناخت و آگاهی مناسب آنها و تلاش و كوشش در جهت رفع و یا به حداقل رساندنشان می‌تواند زمینه كامیابی اجرای برنامه‌ریزی منابع انسانی را فراهم آورد.
1- بدبینی نسبت به برنامه ریزی و مقاومت واحدهای عملیاتی (عدم پیوند بین مباحث تئوریك و عملیات واحدهای اجرایی)

2- عدم ارتباط بین فعالیت‌های مختلف در فرآیند برنامه ریزی
3- تضاد و تعارض در منابع انسانی
4- استفاده از فنون نامناسب برنامه ریزی
5- پیش بینی آینده منابع انسانی براساس خط روند گذشته بدون توجه به نیازها و الزامات آینده
6- عدم توجه به جنبه‌های كیفی (توسعه مهارت‌های خاص و عملكرد بالقوه افراد)
7- نگرش به برنامه ریزی منابع انسانی بعنوان یك موضوع اجرایی كوتاه مدت

فرآیند برنامه ریزی نیروی انسانی:‌
در فرآیند برنامه‌ریزی منابع انسانی از طریق ممیزی، فرصت‌ها و تهدیدها شناسائی می‌گردد و با كمك تجزیه و تحلیل منابع داخلی سازمان در سطح خرد و كلان نقاط قوت و ضعف سازمان مورد بررسی قرار می‌گیرد و با توجه به اهداف سازمانی برنامه‌ریزی نیروی انسانی انجام می‌شود.
در فرآیند برنامه‌ریزی نیروی انسانی ابتدا ممیزی وضعیت صورت می‌گیرد كه شامل تجزیه و تحلیل محیطی و ارزیابی سازمانی است نمود و نتیجه این ممیزی به پیش‌بینی نیروی انسانی مورد نیاز منجر خواهد شد. پس از برآورد نیروی انسانی موجود در سازمان و مقایسه بین نیروی انسانی مورد نیاز و نیروی انسانی موجود برنامه آینده مدیریت منابع انسانی مشخص می‌گردد.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید