مقاله ناتواني هاي يادگيري و مشكلات در تشخيص و درك بينائي در word

توضیحات پروژه

 مقاله ناتواني هاي يادگيري و مشكلات در تشخيص و درك بينائي در word دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ناتواني هاي يادگيري و مشكلات در تشخيص و درك بينائي در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله ناتواني هاي يادگيري و مشكلات در تشخيص و درك بينائي در word،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ناتواني هاي يادگيري و مشكلات در تشخيص و درك بينائي در word :

بینایی
اگرچه نوزادان از همان بدو تولد قدرت بینایی دارند ولی بسیار نزدیك بین هستند. تیزی حس بینایی نوزادان در بدو تولد بین 200/20 تا 400/20 است كه نشان می دهد تقریباً تا 6 متری خودشان را می بینند. این در حالی است كه بچه های بزرگسال تر با قوه بینایی عادی می توانند تقریباً 61 متری 121 متری خودشان را ببینند.

نوزادان در كانونی كردن نیز مشكل دارند (كلمن و بنكس 1998). وقتی به صندلی در 5/1 متری خودتان نگاه می كنید و سپس به تخته سیاهی كه در 6 متری شما قرار دارد نگاهی كنید درجه انحنای عدسی چشمتان طوری تغییر می كند تا تصویر را در كانون نگه دارد. این در حالی است كه قدرت تطابق بینایی نوزادان یك سوم قدرت تطابق بزرگسالان است. (برنر.1965). بهترین فاصله كانونی برای نوزادان 19 سانتی متر است. نوزادان نمی توانند چشم خود را به خوبی روی اشیای دور متمركز كنند یا به اشیا نزدیك شوند. اما همین تیزی ضعیف بینایی نوزادان نیز به آنان كمك می كند. وقتی مادر نوزاد می تواند در هنگام شیر خوردن صورت مادرش را ببیند. اما توانایی های بصری نوزادان خیلی سریع بهبود می یابند. توانایی كانونی كردن آن ها تقریباً در 2 ماهگی نزدیك به توانایی كانونی كردن بزرگسالان می شود و ظرف یك سال تیزی حس بینایی اطفال به تیزی حس بینایی بزرگسالان می رسد. اطفال انگیزه عجیبی برای تعقیب محركهای بصری دارند و حتی در محیطهای تاریك نیز با چشمان خود محركها را دنبال می كنند.

فرم و ترجیح
نوزادان برخی محرك های بصری را بیشتر ترجیح می دهند و آن ها خطوط خمیده را به خطوط راست ترجیح می هند و سطوح منقوش را بیش از سطوح صاف دوست دارند. همچنین لبه ها و زاویه های دارای كنتراست زیاد را بیشتر ترجیح می دهند. نگاه های نوزادان نیز تصادفی نیست. نگاه های نوزادان تابع قواعدی است و همین قواعدند كه باعث می شوند نوزادان روی كل تصویر متمركز شوند تا جزئیاتش. الگوهای نگاه كردن اطفال تا 8 هفتگی یا كمی بیشتر شبیه الگوی نگاه كردن بزرگسالان می شود و علاوه بر خطوط اصلی تصاویر به درون آن ها نیز توجه و دقت می كنند.

ترجیح دادن صورت ها.
برخی از بررسی ها نشان می دهند كه نوزادان صورت های عادی را بیش از صورت های مغشوش تا توخالی دنبال می كنند. اما نتایج بررسی هایی كه از روش های آزمایشی دیگری استفاده كرده اند نشان داد كه تا 2 تا 3 ماهگی خبری از ترجیح چهره ها نیست. برای مثال فانتر (1961) دریافت اطفال 2 تا 3 ماهه چشمان خود را روی صورت ها بیشتر تثبیت می كنند تا روی خال هدف- روزنامه یا صفحه های قرمز- سفید یا زرد.
اطفال در 2 تا 4 ماهگی نقاشی صورت را به هر نقاشی دیگری ترجیح می دهند.

آیا اطفال می توانند صورت های متفاوت را تشخیص دهند؟
اطفال از همان روزهای نخست می توانند برخی صورت ها را تشخیص دهند. برخی از محققان مدعی هستند كه نوزادان به صورت مادرشان بیش از صورت غریبه ها نگاه می كنند. عده ای می گویند اطفال 2 ماهه صورت مادرشان را از صورت زنان غریبه تشخیص می دهند. اما این تشخیص و بازشناسی در 3 ماهگی حالت دوام به خود می گیرد. اختلاف در نتایج تحقیقات می تواند معلول روش های متفاوت آزمایش اطفال خردسال باشد. همچنین اطفال برخی از صورت ها را به صورت های دیگر ترجیح می دهند. اطفال 2 ماهه و 12 ماهه به صورت های جذاب بیش از صورت های غیر جذاب خیره می شوند.

رنگ بینی
نوزادان با این كه برخی از رنگها را می بینند ولی قوه رنگ بینی آنها بسیار محدود است. دلیل به دست آمدن نتایج متفاوت در آزمایش ها نیز استفاده از روش های متفاوت است. نوزادان یك روزه می توانند فرق محرك سفید و سایه های زرد-سبز را بفهمند. اطفال چهار روزه فرق قرمز و سبز را می فهمند و اطفال سه روزه محرك های رنگی را به محرك های غیررنگی ترجیح می دهند. اندازه محرك نیز مهم است چون در شرایط آزمایشی نوزادان تفاوت رنگ مستطیل 2 سانتی متری را می فهمند ولی تفاوت رنگ مستطیلهای كوچكتر را درك نمی كنند. نوزادان در برخی نواحی طیف رنگها واكنشی در برابر رنگ نشان نمی دهند. اما تا 2 ماهگی قوه تمیز رنگ اطفال بسیار بهبود می یابد. البته معلوم نیست آیا نوزادان رنگ ها را با همان كیفیت بزرگسالان می بینند یا خیر. ولی اطفال 4 ماهه همان رنگ هایی را ترجیح می دهند كه بزرگسالان ترجیح می دهند و به آبی و قرمز بیش از زرد خیره می شوند.

ادراك فضا و عمق
آیا دنیای بچه های خردسال دوبعدی است یا سه بعدی؟
گیبسون و واك برای آزمودن ادراك عمق اطفال آزمایش استادانه ای ترتیب دادند. آنها سكویی درست كردند كه تقریبا یك متروبیست سانتی متر ارتفاع داشت و اطفال را روی آن می گذاشتند. سكوی مزبور دو بخش شیشه ای داشت. بخش اول شطرنجی بود و بخش دیگر یك سره شیشه ای. در زیر بخش كاملاً شیشه ای یك بخش شطرنجی دیگر وجود داشت كه باعث می شد آن قسمت شبیه پرتگاه شود. این آزمایش كه در آن به اصطلاح از پرتگاه دیداری استفاده شده بود نشان می داد كه اطفال 6 ماهه یا بزرگتر حتی وقتی مادرشان از آنها می خواهد نیز از بخش امن به بخش پرتگاه نمی روند.
اما كودكان خردسال تر چطور؟

آزمایش اطفال كم سن و سال تر با این دستگاه دشوار است چون نمی توانند چهار دست و پا بروند. با این حال وقتی نوزادان دو ماهه را روی بخش پرتگاه مانند و عمیق این دستگاه می گذاریم ضربان قلب آنها آرام است كه نشانگر علاقه مندی آن ها می باشد نه ترسشان. اگرچه اطفال خردسال خیلی زود می توانند عمق را درك كنند ولی ترس از پرتگاه در شش ماهگی یا بعد از آن در آنها ایجاد می شود. این در حالی است كه این ترس در سگ ها – بزها و گربه ها خیلی زودتر ایجاد می شود.

ردیابی بصری
نوزدان می توانند اشیاء متحرك را به كندی ردیابی كنند. وقتی نوزادان 1 تا 4 روزه در برابر یك نور ثابت نوری كه به شكل مستطیل حركت می كرد قرار می گرفتند در برابر نور متحرك از میزان مك زدن های خود كم می كردند. نوزادان سه روزه با وجود مهارت ناكافی خود مسیر هدف متحرك را دنبال می كردند. حتی در دو ماهگی می توانستند مقصد محرك های بصری را پیش بینی كنند. اگر اطفال را در برابر رایانه ای قرار دهیم كه بطور ثابت تصاویری را در سمت چپ و راست صفحه نشان می دهد با نگاه كردن به جایی كه تصور می كنند تصویر بعدی نمایش داده خواهد شد محل آن را پیش بینی می كنند.

روانشناسی رشد،كاپلان. 1381
كودكان LD و مشكلات در تشخیص و درك بینایی
متخصصان بسیاری از پژوهش های خود دریافته اند كه كودكان LD اگرچه از دید كافی یا قدرت بینایی لازم برخوردارند اما مشكلاتی در تشخیص و درك بینایی دارند.
شناسایی و تصحیح این مشكلات به علت ارتباط مستقیمی كه با موفقیت در توانایی خواندن از روش (نگاه كردن) دارد مورد توجه بسیاری از متخصصان كودكان استثنایی بوده است. وقتی مشكلات تشخیص و درك بینایی شدت پیدا كند (آگنوزی بینایی) نامیده می شود.

مدل ها و تئوری های دیداری
1- نظریه گتمن
دید حركتی visumotor-theory سال 1965 در مدل گتمن تاكید زیادی بر روی رشد دید داشته است و مفهوم دید در این مدل قابل مقایسه با مفهوم ادراك می باشد.
دید فرایندی است كه طی آن آدمی فضا و مكان را به عنوان یك كل درك می كند كه این با مفهوم بینایی و حساسیت بصری متفاوت است. در این تعریف دید شامل توانایی است كه انسان با استفاده از آن می تواند جهان و رابطه خود را با آن تفسیر و تعبیر كند.

دید وسیله ای است كه كارایی حواس را در یادگیری افزایش می دهد. زیرا بیشتر برداشت ما از محیط اطراف از طریق دیدار است.

تئوری دید حركتی گتمن
گتمن معتقد است چشم ما در هنگام حركت تصاویر بیشتری را نسبت به زمانی كه حركت نمی كنیم از جهان اطراف دریافت می كند. بنابراین معتقد است كودكانی كه در دوران طفولیت در گهواره بزرگ شده اند با كودكانی كه گهواره نداشته اند در سنین بالاتر دو دید مختلف از زندگی خواهند داشت. زیرا كودك به دلیل حركت گهواره زوایای دید بیشتری از محیط خود دارد و از اجسام اطراف خود اطلاعات بیشتری در مغزش جمع آوری نموده است. در نتیجه در مراحل یادگیری با توجه به معلومات قبلی در مغز خود در ایجاد طرحواره های اولیه موفق تر خواهد بود.

بنابراین بالا و پایین پریدن كودكان- تاب بازی- سرسره بازی- الاكلنگ و سایر وسایل و بازی های حركتی تغییرات مثبتی در كاركرد ادراك دیداری بوجود می آورند.
دیدن اجسام مختلف مانند: یك مكعب- یك تخم مرغ- یك اتومبیل و; از زوایای مختلف و رسم تصویر این اجسام به اشكال متفاوت در بالا بردن دید حركتی كودك بسیار مؤثر می باشد.

مشكلات ناشی از ضعف در دید حركتی گتمن
1- ضعف در ادراك بینایی
2- كندی حركات
3- رسم خطوط به صورت بریده بریده
4- ضعف در تجسم فضایی
5- وجود مشكل در روان خوانی و نارسانویسی در دوران دبستان

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید