اثار ضايعات محصولات کشاورزي بر جنبه هاي مختلف اقتصادي در word

توضیحات پروژه

 اثار ضايعات محصولات کشاورزي بر جنبه هاي مختلف اقتصادي در word دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثار ضايعات محصولات کشاورزي بر جنبه هاي مختلف اقتصادي در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي اثار ضايعات محصولات کشاورزي بر جنبه هاي مختلف اقتصادي در word،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن اثار ضايعات محصولات کشاورزي بر جنبه هاي مختلف اقتصادي در word :

چكیده:
موضوع بحث انگیز روند افزایشی ضایعات مواد غذایی، یكی از چالشهای جدی اكثر كشورها به ویژه، كشورهای در حال توسعه است، سیاستمداران و اندیشمندان مجامع علمی در جهان سوم درصدد برآمده اند برای كاهش ضایعات محصولات كشاورزی در مراحل كاشت، داشت و برداشت و مراحل توزیع و مصرف چاره اندیشی كنند. بر همین اساس ضرورت دارد به خط مشی سیاست كلان، راهكارهای عملی و اجرایی جهت جلوگیری از ضایعات از جانب دولت و نیز بالا بردن سطح آگاهی عمومی در كاهش ضایعات اهمیت داده شود. در این مقاله همچنین مسایل مبتلا به مراحل كاشت، داشت و برداشت و نیز مرحله مصرف، تاثیر ضایعات در قیمت غذایی كشور، اثر فرسودگی ماشینهای كشاورزی در افزایش ضایعات، حمایت از كشاورزان در جهت افزایش بهره وری، اصلاح نظام خرید تضمینی، بسته بندی، خود كفایی در غلات در افق ده ساله، سهم كشاورزی در عوامل تولید ملی و ارزش تولید در اقتصاد ملی تجزیه و تحلیل شده است.

در بخش دیگری از مقاله برنامه كنار گذاری كشت محصول (Set aside)، سیاستهای كاهش هزینه مبادله (Transaction cost)، كاهش یارانه بعضی از محصولات غذایی، بكارگیری مناسب خرید تضمینی، افزایش كیفیت بسته بندی، كاهش ضایعات از طریق بازاریابی مناسب (كارایی سیستم بازاریابی و ضایعات در سیستم بازاریابی) و نقش مجموعه فعالیت های بازاریابی، وظیفه متخصصین بازاریابی و پرهیز از دور باطل تولیدات نامناسب، نقش بازاریابی نامناسب و در افزایش ضایعات مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به اهمیت استراتژیك بخش كشاورزی در ارزش تولید ناخالص كشور و ارزش صادرات غیر نفتی و اشتغال كشور كاهش ضایعات می تواند علاوه بر افزایش عملكرد محصولات زراعی و باغی، در ایجاد اشتغال، توسعه صادرات غیر نفتی و ایجاد امنیت غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است

مقدمه:
یكی از سیاستهای جدی دولتها در امر امنیت غذایی، كاهش ضایعات غذایی است و از طرف دیگر سازمان FAO راههایی را برای جلوگیری از ضایعات مواد غذایی به مسئولان كشاورزی و تأمین كنندگان موادغذایی دولتهای عضو، ارائه داده است.

موضوع با اهمیتی كه دولتمردان هر كشوری باید درنظر بگیرند تعیین خط مشی كلان در رابطه با كاهش ضایعات می باشد و بعد از تعیین خط مشی و سیاست كلان بایستی مسئولیتها و وظایف، سازمانهای خصوصی و دولتی مشخص و تعیین شود. در این راستا باید دو راه حل در نظر گرفته شود. راه حل اول مربوط به بالا بردن سطح آگاهی عمومی در كاهش ضایعات از طریق روشهای جلوگیری از ضایعات می باشد. البته این راه حل در روند درازمدت ثمردهی خواهد داشت. راه حل دوم مربوط به تدوین سیاستها از طرف دولتها می باشد. اجرای این سیاستهای بعد از تدوین اثرگذاری سریعتری در كاهش ضایعات خواهد داشت. بطور مثال كاهش سوبسید نان از طرف دولت می تواند سریعاً بر مصرف نان تأثیر گذارد.

تأكید بر دو راه حل فوق به علت افزایش جمعیت و كاهش منابع طبیعی، امكانات و منابع محدود می باشد و پاسخگویی به نیاز غذایی افراد بتدریج از جانب مسئولان دولتی مشكل می شود، غذا و امنیت غذایی نه تنها وجه اقتصادی – اجتماعی دارد، بلكه به تازگی چهره سیاسی گرفته و به عنوان ابزار سیاسی مورد استفاده كشورهای صنعتی قرار می گیرد.

با توجه به شرایط فعلی اقتصاد و كاهش درآمد ارزی در كشور باید، از امكانات استفاده بیشتری كرد، تا تولیدات را افزایش داد و از بند واردات رها شد و نهایتاً از هدر رفتن ارز جلوگیری كرد.

در این مقاله هدف بر این است، اهمیت جلوگیری از ضایعات بیشتر شكافته شود و نیز روشهای اقتصادی جلوگیری از ضایعات مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرارگیرد و در پایان پیشنهادات و نتایج ارائه خواهد گشت.

آثار ضایعات محصولات كشاورزی بر جنبه های مختلف اقتصادی:
با توجه به اینكه نیمی از برخی محصولات كشاورزی كشورمان، در فاصله بین مراحل كاشت تا برداشت، از چرخه مصرف خارج می شود و این در حالیست كه نیم باقی مانده نیز كه در سفره خانوار مصرف می شوند، غالباً بدلیل اختلاط با محصولات نامرغوب، اطمینان خاطر برای مصرف كنندگان فراهم نمی سازد.
امنیت غذایی كه سنگ بنای جامعه ای توسعه یافته و عنصر اصلی سلامت روانی و جسمانی است، هر روزه در كشورهای در حال توسعه مورد تهدید قرار می گیرد.

این تهدید، هنگامی عمیقتر می شود كه بدانیم اكثریت جمعیت این جوامع را كودكان و جوانان تشكیل می دهند و با این ترتیب با تهدید سلامت آنان، بخش عمده ای از تولید ناخالص داخلی در معرض خطر خواهد بود.

در عین حال كمبود تجهیزات و فرسودگی ماشین آلات كشاورزی نیز در برداشت و فرآوری محصولات كه نتیجه آن ضایعات بالای محصولات كشاورزی می باشد، خلل وارد ساخته و به بخش دیگر تولید ناخالص داخلی ضربه وارد می سازد.

تحقیقات نشان می دهد از مجموع 165 میلیون هكتار اراضی كشور حدود 37 میلیون هكتار (4/22 درصد) مستعد هستند كه تنها از 6/18 میلیون هكتار، آنهم از 50 تا 60 درصد ظرفیت برداشتشان استفاده می شود.

حمایت از كشاورزان در جهت افزایش بهره وری محصول و نیز اصلاح نظام خرید تضمینی محصولات اساسی كشاورزی و بهبود بسته بندی محصولات كشاورزی از جمله راههای كاهش ضایعات مواد غذایی و محصولات كشاورزی به شمار می رود.

در زیربخش زراعت، آنچه كه بیش از هر چیز مورد توجه بوده وابستگی كشور در محصولات استراتژیك مانند گندم، برنج، ذرت و دانه های روغنی می باشد. براین اساس و با توجه به اینكه طرحهای متعددی در راستای قطع وابستگی به محصولات یاد شده تهیه گردیده است. بر مبنای این طرح ها پیش بینی شده است كه در طرح خودكفایی گندم یك افق زمانی ده ساله (پایان سال 1390) میزان تولید گندم به 5/16 میلیون تن افزایش یابد و نیز طرح خودكفایی برنج در افق ده ساله، میزان تولید این محصول را از 6/1 میلیون تن فعلی به 4/2 میلیون تن در افق طرح خواهد رساند و طرح افزایش تولید ذرت نیز در همان افق زمانی درصدد افزایش تولید ذرت مورد نیاز كشور از 2/1 میلیون تن به 8/2 میلیون تن درسال انتهایی طرح است. لزوم خودكفایی در تولید محصولات استراتژیك در عرصه جهان كنونی كه غذا بعنوان یك اسلحه و اهرم در دست برخی از قدرتها بشمار می رود و تأمین امنیت غذایی در كشور از اهم ضروریات محسوب می شود كه در این راستا، كاهش ضایعات، یكی از عوامل مهم در افزایش تولید و كاهش واردات محسوب می گردد.

از سوی دیگر با توجه به اینكه سهم سرمایه گذاری انجام شده در بخش كشاورزی، پنج درصد از سرمایه گذاریهای موجود در كشور می باشد و این رقم برای بخش كشاورزی نسبت به سایر كشورهای جهان بسیار پایین می باشد و با توجه به كمبود سرمایه گذاری در این بخش، میزان ضایعات محصولات كشاورزی معادل 25 درصد درآمد نفتی كشور تخمین زده می شود كه این میزان بیانگر میزان بالای ضایعات و نیز ارزش آن در تولید ناخالص داخلی می باشد.

درحال حاضر بیش از 26 درصد ارزش تولید ناخالص كشور، ارز آوری چشمگیری معادل 25 تا 30 درصد ارزش صادرات غیرنفتی سالانه و 24 درصد اشتغال كشور مربوط به بخش كشاورزی است كه كاهش ضایعات محصولات كشاورزی علاوه بر قابلیت افزایش عملكرد محصولات زراعی وباغی، در ایجاد اشتغال، توسعه صادرات غیرنفتی و نیز ایجاد امنیت غذایی، از اهمین بالایی برخوردار است.

به طور خلاصه می توان گفت برای رسیدن به خودكفایی نسبی، جدای از افزایش تولید، در برخورد با مسئله ضایعات و چگونگی كاهش آن مورد تأكید است. كاهش ضایعات، طبیعت افزایش عرضه را دارد و دستیابی به آن، ما را از عوامل تولید اضافی، بی نیاز كرده یعنی بدون داده اضافی، ستانده حاصل می گردد، با اعمال این سیاست، در بهره برداری از منابع طبیعی نیز صرفه جویی شده و منابع غیرقابل تجدید كه در معرض تخریب قرار می گیرد، طی نظمی به سود پاسخ گویی به نیازهای آیندگان استمرار می یابد و متضمن توسعه پایدار در كشور خواهد بود.

كشور ما طی سالهای گذشته در زمینه بسیاری از مواد و محصولات به مرز خودكفایی رسیده است، ولی عواملی چون افزایش جمعیت در كنار عدم كاهش ضایعات راه را برای رسیدن به نقطه استقلال، طولانی تر می كند.
ضایعات از چند جنبه بر اقتصاد ضربه وارد می كند:
1- میزان تولید را كاهش می دهد.
2- نیاز به واردات را افزایش می دهد.
3- نهاده های لازم برای تولید (كه به سختی تهیه می شوند) را هدر می دهد.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید