تاریخچه ی طراحی لباس در ایران در word

فصل اول

مقدمه

کلمه ی لباس از مصدر لبس که در عربی به معنای ( شبهه و اشکال و عدم وضوح ) امده است . ( المنجد ) که در ذهن این معنی را می رساند که وسیله ایست برای از نظر دور داشتن شکل اصلی بدن و تغییر شکل دادن ان و ان را به شکل و گونه ای دیگر در اوردن و وسیله ایست برای از بین بردن وضوح و مشخصات بدن که این کلمه در فارسی واژه های پوشش ، تن پوش و پوشاک را تداعی می کند که با فعل پوشیدن و و پوشاندن به کار می بریم که مقصود همان پوشاندن تن و ننمایاندن ان است که برای هر طبقه ای قابل فهم است و منشا اصلی پیدایش لباس ، محفوظ ماندن ( از سرما و گرما و عوامل طبیعی ) عفت و پرهیزگاری و زیبا و با وقار بودن است . و اما اینکه انسان چه بپوشد و چگونه بپوشد بستگی به فرهنگ و جهان بینی جامعه ای دارد که در ان زندگی می کند باید دید فرهنگ ان جامعه جهان را به چه معنا می داند ؟ افراد انسان را چگونه موجودی می شناسد ؟ و چه سر نوشتی را برای انها تصور می کند .

لباس هر انسان پرچم کشور وجود اوست . پرچمی است که او بر سر در خانه ی وجود خود نصب کرده است و با ان اعلام می کند که از کدام فرهنگ تبعیت می کند . همچنان که هر ملتی با وفاداری و احترام به پرچم خود ، اعتقاد خود را به هویت ملی و سیاسی خود ابراز می کند هر انسان نیز مادام که به یک سلسله ارزش ها و بینش ها معتقد و دل بسته باشد ، متناسب با ان ارزش ها و بینشها را از تن به در نخواهد کرد . قبل از گسترش فرهنگ منحط غربی صرف نظر از اختلاف ظاهری و البسه اقوام مختلف بشر ، لباسهاس گوناگون وجه اشتراک داشتند که ان خاصیت پوشیدگی انهاست اما در پس گسترش فرهنگ استعماری ، لباس ابزاری شد برای امیال شیطانی بشر نظیر خود نمایی ، حسادت ، رقابت ، جاه طلبی و سلطه بر دیگران و با استفاده از ابزار مد انسان اسیر مطامع موسسات استعماری گردید که برای سود بیشتر هر روز او را به بازی می گیرند و انچه از بین رفته است انسانیت است و بس . در جامعه ای که ارزشهای والای معنوی و انسانی بی اعتبار باشد و عالم درون انسان حیثیت و معنایی مستقل از نمایش ها و جلوه های بیرونی نداشته باشد قهرا شخصیت انسان به کلی بر پایه ی توجه دیگران و اظهار نظر انان در باره وی شکل می گیرد . و پیداست که افراد در چنین جامعه ای سعی می کنند با هر وسیله ای و از جمله با لباسی که به تن می کنند برای خود نوعی تشخیص و تعین ایجاد کنند که نمونه ی این طرز فکر غلط را دیدیم و دیدید ...

در فرهنگ اسلامی از لباسی که برای شهرت و خودنمایی پوشیده شده باشد مضموم دانسته و نکوهش شده است .

از حضرت حسین ابن علی (ع) روایت کردند که من لبس ثوبا شهره کساه الله یوم القیامت ثوبا من نار .

هر کس برای مشهور شدن لباس به تن کند ، خدا در قیامت جامه ای از آتش بر او می پوشاند .

و این حدیث زیبای امام صادق (ع) را آویزه ی گوش قرار دهیم که می فرمایند : بهترین لباس تو آن لباسی است که تو را از یاد خدا و انجام وظایف لازم مانع نشود . بلکه تو را به یاد و سپاسگزاری و اطاعت پروردگار متعال نزدیک کند .و تو را واندارد به خودبینی و خود نمایی در زینت دادن به خود ، افتخار کردن و خودستایی ، زیرا این ها همه از آفات دینی و سبب قساوت و تیره بودن قلب است .

تاریخچه ی طراحی لباس در ایران در word:

بشر از زمان های بسیار دور برای رفع نیاز خود به پوشش ، به فکر استفاده از امکانات محیط افتاد و پس از شناخت محیط افتاد و پس از شناخت محیط و نحوه ی استفاده از امکانات ان به تدریج در نوع پوشش خود تغییراتی به وجود آورد تا این که پس از گذشت سالیان متمادی ، لباس به معنای امروزی و با فرم های مناسب ابداع شد .

در طول تاریخ تقریبا طو لانی ابداع لباس ، عوامل متعددی در تحول آن دخالت داشته است که به طور خلاصه به شرح زیر است .

دوره اول : دراپه ( drope) یا لابس های مواج که از پیچیدن پارچه به دور بدن تشکیل میشد ، لباس های شانتی (shenti) مصری که به صورت لنگ به دور کمر می پیچیدند ، هیماسیون (himaticn ) یونانی که به صورت چادر شب استفاده می شد . و پارئیو ( poreo ) تاهیتی نیز که یک تکه پارچه به صورت لنگ بود ، نمونه ی لباس های این دوره هستند .

دوره ی دوم : لباسهای دوخته یک پارچه از یک تکه پوست یا پارچه تشکیل می شد که این نوع لباس در وسط به صورت یک حلقه ی باز شده و از یک طرف بدن گذشته و بر روی شانه در طرف دیگر بدن قرار می گرفت. مانند :پانچو (poncho) . این نوع لباس ها به دو دسته تقسیم می شدند ، یک دسته لباس دوخته ی بسته که از چندین عرض چارچه ی نازک تشکیل شده و به دور بازوان پیچیده می شد .

دسته ی دیگر لباس های دوخته ی باز بود که از طول پارچه استفاده می شد . بدین طریق که پارچه را از طول روی هم جمع می کردند و بر روی لباس های دیگر می پوشیدند و لباس در قسمت جلو به صورت ضربدر روی هم قرار می گرفت . مانند کفتان (caftan ) اسپانیایی .

دوره ی سوم : در این دوره لباس های پوستی بیشتر مورد استفاده قرار می گرفت و به این صورت بود که این لباس به وسیله ی یک بند یا نوار چرمی به پاها وصل می شد . این لباس در طول زمان تغییرات بسیاری کرد و به شلوار چادر نشینان و اسب سواران صحرا نشین ، چابک سواران ، لباس های پوستی اسکیموها تبدیل شد .

دوران جدید :

لباس های این دوره از ترکیب لباس های 3 دوره ی قبل به وجود آمد . به طوری که لباس های این سه دوره هیچ کدام جانشین دیگری نبوده و در طول زمان برهم منطبق نشدند . ولی در نقاط مختلف جهان از قدیمی ترین روزگاران به وسیله ی افراد مختلف شباهت هایی در آنها به وجود آمده است .

ایرانیان از بیش از 10 هزار سال پیش دارای تمدن بوده‌اند. از این رو، ریشه‌ی بسیاری از دستاوردهای بشر را در این تمدن می‌توان یافت. برای مثال، نخستین ابزار ریسندگی و بافندگی در غار كمربند، نزدیك بهشهر، یافت شده است كه به 7 هزار سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. به علاوه، در قدیمی‌ترین بخش‌های شهر باستانی شوش، كه در خوزستان قرار دارد، سوزن‌های سوراخ‌دار پیدا شده است.

این دستاوردهای و نوآوری‌های دیگری كه در دوران‌های بعدی رخ داد، صنعت پارچه و پوشاك ایران را پیشتاز و سرآمد جهانیان كرد. جالب است بدانید اسكندر مقدونی، با آن‌كه به ایران حمله و آن را اشغال كرده بود، لباس ایرانی می‌پوشید. در این جا به برخی از نوآوری‌های ایرانیان در زمینه‌ی پوشاك و پارچه اشاره می‌شود.

نوع شغل:

با توجه به کارکرد این رشته در سطح جامعه به خوبی میتوان تشخیص داد که این یک نوع شغل تولیدی خدماتی است.بدین صورت که طراح پس از ارائه الگوهای متعدد برای دوخت،طراحی و یا سایر زمینه ها اقدام به ابداع تصویری نو در این زمینه کرده است.

این طراح هنگامی که الگوی خود را در اختیار تولیدی ها قرار دهد و الگویش تبدیل به پارچه های نگارنگ وارد بازار شود شغل خود را در زمینه خدمات رسانی به مشتریان انجام داده است.

عمده فروشی یا خرده فروشی در این شغل

شغل طراحی پارچه متأسفانه بر خلاف بازار های وسیع جهانی بازار چشمگیری ندارد.ازینرو هنوز در ایران این صنعت بطور عمده به صورت خرده فروشی به عرصه ظهور میرسد در حالی که در کشورهای اروپایی وامریکا وضعیت بر خلاف ایران است.

این را با مثالی توضیح می دهیم.

یک طراح پس از گذارندن مهارتها و دوره های لازم نقشی را طرح می کند اما هنگام فروش طرح خود بازارکاری ندارد.

طراح پس از صرف هزینه و وقت خود برای فروش طرح به یک مجتمع طراحی که مقبول واقع نمی شود ناچار است طرح را به یک خریدار جزیی بفروشد تا امرار معاش داشته باشد.

نداشتن ذوق اختلاف در طراحی علت ایجاد چنین بازار راکدی برای طراحان عزیز سرزمین ماست که این امر به یاری و توجه مسئولین محترم مربوطه نیازمند است.

نوع خدمات ارائه دهنده طراحان پارچه:

ـ ارائه خدمات مشاوره‌ای به نهادها، كارخانجات، مؤسسات آموزشی و تولیدی و... ، در زمینه طراحی لباس مناسب برای عملكرد خاص مورد نظر آنها.

ـ خدمت در مؤسسات تولید و دوخت لباس، كارگاهها و كارخانه‌های نساجی دولتی و خصوصی كه با كار بافت و چاپ پارچه اشتغال دارند ، به عنوان طراح.

- تأسیس كارگاههای بافت و چاپ پارچه (اعم از مفرح و تزئینی) و دوخت لباس.

- مشاوره تدریس و كار پژوهشی در نهادهای دولتی و خصوصی مانند سازمان صنایع دستی ایران، اداره كل هنرهای سنتی اسلامی، موزه‌های مختلف، هنرستانهای هنری و... در زمینه لباس و پارچه.

فصل دوم

معرفی استانداردهای لازم برای این شغل در بین نیروی کار

نیروی متخصص طراحان لباس و پارچه باید پیش از هر نیاز دیگر ابتدا با تصاویر اشکال و رنگها آشنا شوند که ما کمی وارد این حوزه می شویم:

ما برای نشان دادن جایگاه ویژه ی رنگ ها و هم چنین معرفی انواع انها از شکلی تحت عنوان دایره ی رنگی استفاده می کنیم . در مرکز این دایره مثلث متوازی الاضلاعی واقع است که سه رنگ اصلی را در بر می گیرد . رنگهای اصلی به زرد، ابی و قرمز اطلاق می شود ، که از ترکیب هیچ رنگ دیگر به دست نیامده اند به عبارت دیگر بیش از این نمی توان به تجزیه ی آنها پرداخت ، شخصی که از نعمت بینایی در حد طبیعی برخوردار است به راحتی می تواند قرمز را به عنوان رنگی که نه به آبی و نه به زرد متمایل باشد از سایر رنگ ها تمیز دهد . گفتنی است که به زرد قرمز و آبی رنگ های اولیه نیز اطلاق می شود . اما خود مثلثی که حاوی رنگ ها ی اصلی است توسط یک 6 ضلعی زیر پوشش می رود ، چنان که در راستای هر یک از اضلاع مثلث مزبور مثلث دیگری با رنگ جدید واقع می شود . رنگی که از ترکیب یک جفت از رنگ های اصلی با یکدیگر حاصل امده است ، این سه رنگ را که عبارت اند از : نارنجی و سبز وبنفش ( رنگ های ثانویه ) مکمل و متضاد می نامند . طرز تشکیل هر یک از رنگ های ثانویه به شرح زیر است :

حاصل ترکیب دو رنگ اصلی زرد و قرمز ، نارنجی است . حاصل ترکیب زرد و آبی ، سبز است . وحاصل ترکیب قرمز و آبی بنفش است . اما رسیدن به رنگ های ثانویه ی انچنان هم که گمان می رود ساده نیست . رنگ نادنجی دقیقا باید حدواسط قرمز و زرد باشد یعنی نه بیش از حد مشخص به قرمز تمایل داشته باشد و نه به زرد . در مورد دو رنگ ثانوی دیگر نیز این مساله صادق است . چنان که پیش از این گفته شد مثلث و 6 ضلعه مزبور نیز توسط حلقه ی نسبتا بزرگی احاطه می شوند . در این حلقه ، ما علاوه بر رنگ های اولیه و ثانویه به رنگ هایی بر می خوریم که از ترکیب یک رنگ اولیه و یک رنگ ثانویه پدید می ایند . ا زاین رو آنها را رنگ های در جه سوم می خوانیم .

این رنگ ها عبارت اند از :

زرد نارنجی که از ترکیب زرد و نارنجی به دست می اید و در حلقه ی حد فاصل دو رنگ زرد و نارنجی قرار می گیرد .

قرمز نارنجی که از ترکیب دو رنگ قرمز و نارنجی به دست می اید و در حلقه ی حد فاصل دو رنگ قرمز و نارنجی واقع می شود .

قرمز بنفش که از ترکیب دو رنگ قرمزو بنفش به دست می اید و در حلقه ی حد فاصل دو رنگ قرمز و بنفش واقع می شود .

ابی بنفش که از ترکیب دو رنگ آبی و بنفش به دست می اید و در حلقه ی حد فاصل دو رنگ ابی و بنفش است .

ابی سبز که از ترکیب دو رنگ آبی و سبز به دست می اید و در حلقه ی حد فاصل دو رنگ ابی و سبز است .

و بالاخره زرد سبز که از ترکیب دو رنگ زرد و سبز به دست می اید و در حلقه ی حد فاصل دو رنگ زرد وسبز است .

ترکیب و توالی رنگ ها در این نمودار ابتکاری ( دایره ی رنگی ) از یک رنگین کمان و یا منشوری طبیعی الهام گرفته است .

مهارت استادارد بعدی کار با گواش است:

مهارت با گواش ( خصوصیات تکنیک گواش ) :

واژه ی گواش در اصل فرانسوی بوده و به معنای شستشو است ، گواش نوعی ابرنگ کدر و غلیظ است که رنگدانه های آن از نوعی صمغ چسبیده تشکیل شده است ، بتونه یا ماده ای که برای غلظت این رنگ دانه ها به کار می رود رنگ سفید کدری است همچون گل رس یا سولفات باریم طبیعی که حالتی مات و یکنواخت به رنگ های اثر نقاشی می بخشد ، از آنجایی که گواش و آبرنگ هر دو دارای ماده اولیه ( صمغ)یکسانی هستند لازم می دانیم ویژگی های آنها را با یکدیگر در این خصوص بسنجیم ، در آبرنگ یا نقاشی رنگ ها شفاف به نظر می رسند و شاید تفاوت عمده ی تکنیک گواش و آبرنگ در این باشد که در آبرنگ چنان که از نام آن بر می آید هنرمند برا ی ایجاد تونالیته ی رنگی رنگها را با آب ترکیب می کند و این ملایمت و شفافیت رنگها نیز از همین جا ناشی می شود حال این که در تکنیک گواش اصولا از رنگ ها برای پوشاندن سطوح استفاده می شود و به تعبیر عامیانه تر در گواش رنگها یک پارچه و تخته تخته به کار برده می شوند . در گواش برای تغییر درجه ی تاریکی و روشنی رنگها برخلاف آبرنگ معمولا از رنگ سفید استفاده می شود ( باید متذکر شویم استفاده مقادیز ناچیزی از آب در گواش نیز اجتناب ناپذیر است ) افزودن مقادیر متغیری از رنگ سفید در جه تاریک روشن رنگ گواش مورد نظر را تعیین می کند در این راستا توجه به نکات زیر الزامی است ، اولا در تکنیک گواش رنگ رانبایدبیش از حد غلیظ برداشت ، زیرا که در غیر این صورت رنگ مورد نظر ظرف مدت کوتاهی خرد شده و فرو میریزد (منظور از حد در سطر فوق حد آستانه یا اشباع رنگ گواش است ، شایان ذکر است که رنگهای سیاه و سفید در رساندن رنگ های گواش به مرحله ی اشباع بسیار حائز اهمیت هستند .)

ثانیا رنگ را نباید بیش از حد رقیق برداشت زیرا که در غیر این صورت ظهور لکه ها و بریدگی ها در سطح کار ما حتمی خواهد بود . امروز از تکنیک گواش در زمینه ها و ابعاد متعددی استفاده می شود ، مهمتر از همه کاربرد گواش در زمینه های گرافیکی به ویژه پلاکاتها هست . به عبارت دیگر تکنیک گواش را در تبلیغات هنری چون طراحی پوسترها ، افیشها ، تصویرسازی ( آپلوس تراسیون) و غیره به کار می بندند . دراین زمینه گواش به عنوان رنگ پلاکات معروف است .

در تکنیک گواش توصیه می شود که هنر اموزان عزیز از قلموهایی که دارای نوکی نرم و صاف هستند استفاده کنند . قلموهای آبرنگ و گواش بر حسب نوع استفاده و اندازه به درجات مختلفی از یک الی دوازده تقسیم بندی می شود . برای پوشاندن سطمح بزرگتر در گواش از قلموی درجه ی 6-8 استفاده می شود . برای سطوح کوچکتر و همچنین کنتورها ( مرزبندی ها) و یا خطوط برجسته نمای اشکال و فرم های یک اثر غالبا از قلموی درجه ی 2و 3 استفاده می شود و بالاخره برای قلمگیری ، ریزه کاری ها و نگاره های کار از قلموی صفر

، دوصفر (صفرصفر) استفاده می کنند .

علاوه بر قلموی نوع ، کاغذ مصرفی نیز از اهمیت خاصی برخوردار است . از مناسبترین انواع کاغذ در نقاشی با گواش یکی کاغذ فیل نشان است که نسبت به سایر انواع کاغذ کمی زبرتر است و دیگر کلیه کاغذهای مقوایی که فاقد لایه ی براق امولسیونی هستند .

تکنیکهای رنگ آمیزی گواش :

در دنیای رنگ ها استفاده از رنگ و تکنیک گواش نسبت به سایر انواع خود در اولویت قرار دارد . بدین منظور رنگ گواش را یک پارچه و تخته تخته در نمودارهای افقی_ عمودی و متناسب با مقوله مورد نظر پیاده می کنیم . البته برای انجام همان تمرین ها می توان رنگ گواش را بدون استفاده از نمودار و از طریق ترکیب آن با مقادیر متغیر آب نیز به کار برد . گواش صرفا رنگی نیست که در تمرینات ابتدایی به کار رود . گواش را می توان در خلق یک تابلوی نقاشی به کار برد . در برخی ازتمرینات شما می توانید بدون نمودار کار کرده ( نه به طریقه ی آبرنگ ) و واریاسیون های رنگی را با پهنای قلم پدید آورد .

گرایش طراحی لباس:

این گرایش دارای دو شاخه اصلی تك دوزی یا مزون و صنعت است كه شاخه تكدوزی به طراحی و دوخت لباس برای افراد مختلف میپردازد و شاخه صنعت كه كاربردیتر است به بخشهای مختلفی تقسیم میشود كه از آن جمله میتوان به بخشهای پارچه جین، پیراهن بچه، پیراهن زنانه، لباس مردانه و... اشاره كرد. به گفته دیگر گرایش طراحی لباس به آموزش طراحی كاربردی و طراحی مـُد میپردازد كه در این میان طراحی كاربردی شامل طراحی لباس مشاغل و گروههای مختلف جامعه مثل ورزشكاران، قوای سه گانه ارتش و مواردی از این قبیل میشود و طراحی مد نیز جنبه فانتزی دارد؛ در این بخش، طراح با كار خود، خلاقیتش را نشان میدهد تا افراد دیگر از این طرح جدید ایده بگیرند و كارهای تازهای را به بازار عرضه كنند..

مهارتهای نیروی کار طراحی چاپ پارچه:

در طراحی چاپ پارچه، نیروی کار باید بداند كه چگونه برای پارچه های بافته شده طرح بدهند. در طراحی چاپ پارچه، از لحاظ رنگبندی، طراحی با راپورتبندی روبرو است. و منظور از راپورتبندی این است كه طراح، طرح را بر روی پارچه به گونهای تكرار كند كه این تكرار چشم آزار نباشد، یعنی طراح با توجه به نوع، تراكم تار و پود، رنگ و میزان پذیرش رنگ یا آبی كه در پارچه وجود دارد و همچنین نوع چاپ پارچه كه میتواند چاپ روتاری، سیلك، غلطكی یا چاپهای مدرن باشد؛ طرح خود را ارائه میدهد...

دروس تخصصی گرایش چاپ پارچه:

پارچه شناسی تخصصی، تاریخ پارچه و نساجی، كارگاه رنگرزی، تحول صنایع دستی در دنیا، كارگاه طراحی چاپ، تحقیق (چاپ پارچه)، طرح و رساله نهایی.

گرایش طراحی بافت پارچه:

گرایش بافت پارچه به طراحی و نفشبندی پارچه میپردازد. به عبارت دیگر دانشجویان این رشته با طراحی بافت پارچههایی كه ساختمان آنها از تاروپود تشكیل شده، آشنا میشوند. دانشجوی طراحی بافت پارچه با تاروپود پارچه بازی میكند تا طرح جدیدی ارائه دهد و در این راستا لازم است كه با انواع بافت پارچه آشنا باشد تا بتواند با توجه به نوع كاربرد، طرح مورد نظرش را ارائه دهد. برای مثال پارچهای كه برای مبلمان اداری طراحی میشود، جنس، طرح و رنگش با پارچه مبلمان منزل متفاوت است.

دروس تخصصی گرایش بافت پارچه:

پارچهشناسی تخصصی، تاریخ پارچه و نساجی، كارگاه رنگرزی، تحول صنایع دستی در دنیا، كارگاه طراحی بافت، تحقیق (بافت پارچه) ، طرح و رساله نهایی.

تواناییهای لازم :

یك طراح پارچه و لباس باید هنرهای تجسمی را بشناسد و دارای خلاقیت و دید هنری باشد. داوطلبان باید بدانند كه رشته طراحی پارچه و لباس، یك رشته كاربردی است؛ یعنی هدف این رشته طراحی اصولی پارچه و لباس با حفظ خلاقیت هنری است و در نهایت باید محصول هنرمند، به صورت تولید انبوه وارد بازار شود. به همین خاطر هنرمندانی كه فقط برای حس خودشان طراحی میكنند، در این رشته موفق نمیشوند و بهتر است رشته نقاشی را انتخاب كنند..

استاندارد کاری در کنار نرم افزار CAD

در دهه 1980 برای اولین بار از تکنیک های طراحی و "کد" (CAD/CAM) در صنعت پوشاک استفاده شد.با گذشت زمان نرم افزارهای تخصصی مخصوص هر بخش این صنعت نظیر بخش تولید ، طراحی و تبلیغات پیشرفت نمود و در زمینه طراحی لباس و پارچه ، رسم و سایزبندیالگوها بکار گرفته شد. امروزه از نرم افزارهای گرافیکی در مراحل طراحی مد نظیر طراحی تخت (flat)، تصویرسازی مد و ارایه و نمایش طراحی استفاده می شود. این نرم افزارها از یک سو مراحل طراحی سرعت می بخشد و از سوی دیگر یک ساختار ارتباط بصری استاندارد مشترکی را بین کشورهای جهان برای بخش های تولید و عملیات و بازاریابی ایجاد می کند.

در واحد طراحی از نرم افزارهای کامپیوتری برای طراحی لباس به صورت تخت (دوبعدی)، تصویرسازی طراحی لباس و پارچه ، ارایه و نمایش مد ،تبلیغات ،طراحی وب سایت و طراحی لوگو و غیره بکار گرفته می شود.لازم به ذکر است بین طراحی لباس به صورت تخت و تصویرسازی طراحی لباس تفاوت عمده ای وجود دارد. در طراحی لباس به صورت تخت ،طراح باید کلیه جزییات طرح را در ابعاد واقعی بدن انسان جهت تولید طرح ارایه کند. به عنوان مثال طراح حتی باید حتی اندازه دکمه ها و نوع بخیه دوخت را مشخص کند. اما در تصویرسازی طراحی لباس هدف تنها نمایش ایده طراحی است و معمولاً برای تأثیر بیشتر بر بیننده طراحی ها بصورت اغراق آمیز و در ابعاد غیر معمول به نمایش در می آیند.

امروزه اکثر کشورهای جهان به دلایل مختلف تولیداتشان را به صورت برون سپاری انجام می دهند.برای تبادل اطلاعات طرح، طراح بوسیله نرم افزارهای گرافیکی، با طراحی تخت که در آن کلیه جزییات طرح به روشنی و براساس استانداردها متداول طراحی می کند.پس از آن طرح برای کشور تولید کننده بوسیله اینترنت فرستاده می شود . طراحی که طرح تخت را رسم می کند نه تنها باید اصول طراحی را بداند بلکه باید از روند تولید پوشاک و نحوه دوخت آن اطلاعات کافی داشته باشد.

جهت سرعت بخشیدن به قدرت پاسخگویی به تقاضای بازار در واحد طراحی نرم افزارهای تخصصی نیز برای الگوسازی و سایزبندی بکارگرفته می شود.با بهره گیری از سیستم های کامپیوتری نه تنها زمان الگوسازی کاهش می یابد، بلکه با ذخیره الکترونیکی الگوها در کامپیوتر ؛استفاده مجدد و تغییرات و اصلاحات آن به آسانی و درکوتاهترین زمان امکان پذیر می شود. به طور مثال، شرکت "لی وایز" تولید کننده شلوار جین با استفاده از سیستم "کد"(CAD) توانسته است زمان تولید یکی از محصولاتش به نام Red Tab از 53 هفته به 36 هفته کاهش دهد.

همچنین برخی از تولیدکنندگان بزرگ پوشاک با تکنولوژی مدیریت چرخه عمر محصول (Product Life cycle Management) یا (PLM) ارتباط بین زنجیره تأمین کالا را سرعت بخشیدند و زمان تولید کالا را تا 30-25 درصد کاهش داده اند.

استانداردهای لازم برای تشکیل کارگاه طراحی

برای آشنایی عملی به این بخش ما از خانم پدرام یکی از طراحان برجسته پارچه ایرانی که در سطح جهان شناخته شده اند مصابحه ای بعمل آورده ایم:

برای تشکیل یک کارگاه طراحی لباس و پارچه گذراندن مراحلی لازم است که این مراحل شهمل کسب مهارتهایی که به آنها اشاره شد است.همچنین استانداردهای تشکیل کارگاه نیز اگر رعایت شوند در داشتن محیط کاری مناسب و پیشرفت کننده تاثیر مستقیمی دارد.

این استانداردها را میتوان اینگونه معرفی کرد گذراندن دوره کامل آموزش الگوسازی مولر که توسط جناب آقای هاکوپیان تدریس می‌شد. (در اولین دوره‌ها در سال‌های 1367 و 1368)، دوره فشرده مدیریت اجرایی (MBA) در سازمان مدیریت صنعتی، گذراندن دو دوره آموزش تخصصی نرم‌افزارهای الگوسازی و طراحی، کلاس‌های بلند مدت و کوتاه مدت و میان مدت در زمینه‌های مختلف مدیریت تولید، برنامه‌ریزی تولید و...

دوخت:لطفا در مورد نحوه فعالیت خود در انجمن طراحان لباس توضیح دهید.

پدرام: از سال 1383 افتخار داشته‌ام که عضو هیأت موسس انجمن طراحان لباس و پارچه ایران باشم و هم‌اکنون نیز در دوره دوم نیز عضو هیأت مدیره این انجمن بوده و مسئول کمیته آموزش و دوره‌های آموزشی می‌باشم.

دوخت: بعد از برگزاری چندین نمایش لباس در چند سال اخیر، نظر شما در مورد روند این اجراها چیست؟ آیا برگزاری این نمایشگاه‌ها را در انگیزه دادن به طراحان مؤثر می‌دانید؟

پدرام: با این که نمایشگاه‌ها و برگزاری آن‌ها، صد در صد از نظر تخصصی رشته طراحی لباس و پارچه از سطح کیفی بالا نبوده ولی جای خوشحالی دارد که این روند رو به رشد بوده است، ولی باید سعی شود که این نمایشگاه‌ها هرچه بیشتر و با کیفیت بالاتر در سطح تخصصی برگزار شود و این زمانی اتفاق می‌افتد که برگزار کننده اصلی و یا حداقل در بخش تخصصی آن، خود طراحان و جامعه طراحی لباس باشد، تا کارها با کارشناسی درست داوری شوند و با برنامه‌ریزی درست با هدف این که این نمایشگاه‌ها در دو بعد هنری و کاربردی ارائه شوند تا هم بحث خلاقیت و رقابت در میان طراحان و هم بحث بازار کار و جذب طراحان به بازار کار تحقق یابد.

دوخت: نحوه و سطح عملکرد طراحان جوان و همچنین فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در زمینه پوشاک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

پدرام: آن‌چه که مسلم است فقط طراحان هستند که می‌توانند بعد طراحی را در زمینه پوشاک و نساجی به خوبی انجام دهند ولی متأسفانه هنوز در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته‌اند و از آن‌ها به خوبی استفاده نمی‌شود به چند علت که می‌توان به آن پرداخت:

1- عدم انطباق و هماهنگی طرح درس‌های دانشگاه با نیاز بخش صنعت

2- عدم آشنایی با تکنولوژی روز در این بخش

3- عدم انگیزه کافی طراحان و توجیه نشدن درست آنان از بازار کار و اشتغال

4- توجیه نبودن صنعت گران و کارفرمایان از چگونگی استفاده نیروهای طراح

البته باید خاطر نشان کرد که با وجود این مسائل و مشکلات، طراحان زیادی با تلاش و کوشش خود و اندوختن کسب تجربه از فرصت‌های داده شده استفاده کرده و به صورت حرفه‌ای در بخش‌های مختلف مشغول به کار هستند.

دوخت: با توجه به این که یکی از اهداف اصلی انجمن طراحان لباس و پارچه، حمایت از دست‌اندرکاران این حوزه است، بفرمایید در این خصوص چه کارهایی صورت گرفته است؟

پدرام: این بدیهی است که هر انجمن در بدو شروع تأسیس و سال‌های اولیه عمر خود نیاز به حمایت‌های مادی و معنوی زیادی دارد تا بتواند به بقای خود ادامه داده و به اهداف خود دست یابد. این انجمن هم از این قاعده مستثنی نبوده و ما هم با مشکلات زیادی دست به گریبان بوده و هستیم. اما با وجود این به نظر من توانسته‌ایم در عمر کوتاه این انجمن، عملکرد خوب و مثبتی داشته باشیم از جمله ارتباط با وزارت‌خانه‌ها، سازمان و همکاری با اتحادیه‌ها در جهت تثبیت جایگاه واقعی طراحان، برگزاری نمایشگاه‌ها و همکاری در برگزاری نمایشگاه‌ها و سمینارهای مختلف تخصصی، برگزاری کلاس‌های آموزشی جهت ارتقای سطح کیفی دانش طراحان در زمینه‌های مختلف، ایجاد پل ارتباط با بخش صنعت و تشکیل کمیته کار و اشتغال، و برنامه‌های زیادی با توجه به اهداف انجمن و حمایت از طراحان داریم که با حمایت‌های دست‌اندرکاران و حمایت خود طراحان و اعضا بهتر می‌توانیم به آن ها دست یابیم. مانند چاپ نشریه تخصصی، برگزاری نمایشگاه‌های دائمی تخصصی (حداقل به صورت فصلی) از آثار طراحان، ثبت آثار طراحان، ایجاد کتابخانه اینترنتی و.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید