وضعيت شبكه آب و فاضلاب شهرستان محمودآباد

توضیحات پروژه

 وضعيت شبكه آب و فاضلاب شهرستان محمودآباد دارای 73 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد وضعيت شبكه آب و فاضلاب شهرستان محمودآباد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي وضعيت شبكه آب و فاضلاب شهرستان محمودآباد،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن وضعيت شبكه آب و فاضلاب شهرستان محمودآباد :

از زمانی نه چندان دور هر سال با فرارسیدن فصل گرما، معضل كم آبی شهرهای كشور و نگرانی از پیامدهای اجتماعی آن، دغدغه ی خاطر متولیان و مسؤلان شهری كشور است. هر سال كه می گذرد بر تعداد شهرهای كم آب كشور افزوده می شود، گستره ی بی آبی و كم آبی از شهرهای كوچك عبور می كند و شهرهای بزرگ و حتی پایتخت كشور را فرا می گیرد. این در حالی است كه در دهه اخیر و در سال های پس از جنگ تحمیلی، به ویژه در دهه ی گذشته بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری های ملی در بخش آب هزینه شده است و علاوه بر مهار آب ها و توسعه ی تأسیسات گوناگون آبی، با نهادینه ساختن بخش آب و فاضلاب شهری، زمینه ی توسعه ی پایدار در این بخش فراهم شده و دستاوردهایی فراتر از هدف های پیش بینی شده در دو برنامه ی اول و دوم توسعه به دست آمده است. اما به رغم این تلاش ها، باز هم دامنه ی معضل كم آبی در شهرهای كشور سال به سال فزونی می یابد.

نباید از یاد برد كه كم آبی، به عنوان تفاضل مثبت تقاضا و تولید، یك معلول است كه همچون سایر مجهولات، برای فایق آمدن بر آن باید در ابتدا علت را جست و جو كرد. چه در صورتی كه علت ها به درستی تببین و شفاف شود، دستیابی به راه حل ها چندان دشوار نخواهد بود. بروز معضل كم آبی در شهرهای كشور در دو بخش فقدان ساختار مدیریت هماهنگ شهری مناسب و محوریت مدیریت آب بر توسعه ی سازه یی و غفلت از مدیریت تقاضا (مصرف) قابل بررسی و تحلیل است.

شركت های آب و فاضلاب كه عهده دار تهیه و توزیع آب شهرهای كشور هستند، همچون سایر نهادهای شهری، واحدهای خدماتی محسوب می شوند كه عملكرد آنها در مجموعه ی خدمت دهی های شهری معنا می یابد. واقعیت این است كه هر چند خشكسالی سال های اخیر، رخداد تنش های آبی را در بخش های شهری و كشاورزی تشدید كرده است، اما موضوع خشكسالی و كم آبی در پهنه ی وسیعی از این سرزمین، نه مسئله ی دیروز و امروز كه پیشینه یی طولانی دارد و با تاریخ این سرزمین عجین است. مشاهده ی بناهای آبی باستانی در گوشه و كنار و تأثیر شگرف آب در آداب و رسوم و فرهنگ مردمان ما، گواه آن است كه آب و تأمین آن یكی از دغدغه های مهم فكری گذشتگان ما بوده است.

و هر چند كه پیشینیان توانستند با افزایش دانش فنی خود در مهار و استحصال آب ها (مدیریت تأمین)، مصرف این كالای حیاتی را با توانایی های خود و امكانات طبیعی بهینه به سامان درآورند (مدیریت تقاضا)، اما امروزیان به دلایل گوناگون و به رغم برخورداری از فناوری های نوین، به دلایلی از انجام این مهم درمانده‌اند كه دلایل نیازمند بررسی است.

مدیریت آب شهری به عنوان یكی از ارائه كنندگان خدمات زیربنایی، تنها زمانی قرین موفقیت خواهد بود كه برنامه ها و عملكرد آن در قالب مدیریت شهری و هماهنگ با فعالیت سایر نهادهای خدماتی به انجام رسد. فقدان برنامه ریزی و مدیریت شهری مناسب و كارآمد كه توسعه ی بی رویه ی شهرها، مهاجرت از روستاها و شهرهای كوچك به شهرهای بزرگ و ظهور كلان شهرها تنها نمونه هایی از آن است، همراه با انبوهی جمعیت و عدم تناسب امكانات موجود شهری برای پاسخگویی به نیازمندی های آن سبب شده است تا نهادها خدماتی، هر یك بدون توجه به هدف های مجموعه ی مدیریت واحدهای شهری، گاه در تقابل با یكدیگر عمل كنند.

پیامد عدم جامع نگری در برنامه های شهری و توسعه ی بی رویه و برنامه ریزی نشده ی شهرهای كشور، بدون در نظر داشتن شیوه ی تأمین و ارایه ی خدمات آن بوده است تا دشواری های زندگی شهری روز به روز ابعاد وسیع تری یابد. دشواری هایی همچون ترافیك، خدمت دهی‌های درمانی و آموزشی، آلودگی هوا و به تازگی كم آبی، همگی از فقدان برنامه و مدیریت شهری كارآمد حكایت دارد و درست به همین دلیل است كه در بخش آب شهری، به رغم دستاوردهای سترگ در توسعه ی تأسیسات و نهادینه ساختن خدمت دهی ها، معضل كم آبی همچنان رخ می نماید.

خشكسالی سال های اخیر كشور نشان داد كه موفقیت در مدیریت آب تنها با تكیه بر توسعه ی سازه یی ممكن نیست و علاوه بر مدیریت تأمین كه هدف آن پاسخگویی به تقاضای آب از طریق توسعه ی منابع و تأسیسات است، رویكردهای مدیریت تقاضا (مدیریت) نیز با هدف ایجاد توازن میان ظرفیت تأسیسات و منابع با میزان تقاضا مبنی بر بهره وری بهتر از تأسیسات و افزایش كارآمدی مصرف باید مورد توجه قرار گیرند. نباید تصور شود كه مدیریت تقاضا، تنها بر جنبه های تبلیغاتی و جلب توجه همگانی متمركز است.

مدیریت تقاضا نیز همچون سایر مدیریت ها، از زیر مجموعه های متعددی همچون فنی و مهندسی، اقتصادی و سرانجام فرهنگی بهره می برد كه تنها در بخش فنی و مهندسی آن، استفاده بهتر از آب در تأسیسات با تذكید بر بازچرخانی و كاهش هدرروی آن، كنترل فشار در شبكه ی توزیع و استفاده از لوازم و تجهیزات صرفه جویی آب، و فعالیت های فرهنگی تنهایی یكی از رویكردهای مدیریت تقاضا را تشكیل می‌دهد و بخش قابل توجهی از برنامه های آن به درون سازمان و ارتقای كارآمدی آن باز می گردد.

جان كلام آن كه موفقیت در مدیریت آب شهری تنها در قالب مجموعه ی سازگار مدیریت شهری و هماهنگ با سایر نهادهای خدماتی ممكن خواهد بود و در مجموعه ی وزارت نیرو نیز علاوه بر مدیریت تأمین، پی ریزی نهادهای مدیریت تقاضا با زیرساختی مطمئن و كارآمد و هدف هایی تعریف شده برای ایجاد توازن میان تولید و مصرف ضروری است و در مدیریت تقاضا روی سخن قبل از آن كه با جامعه و مردم باشد، متوجه سازمان و مسؤلان آن خواهد بود.
 

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید