بررسی تاثیر سودوموناسهای فلورسنت روی قارچ Sclerotinia sclerotiorum(Lib.) de Bary عامل پوسیدگی ریشه آفتابگردان

توضیحات

 بررسی تاثیر سودوموناسهای فلورسنت روی قارچ Sclerotinia sclerotiorum(Lib.) de Bary عامل پوسیدگی ریشه آفتابگردان دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر سودوموناسهای فلورسنت روی قارچ Sclerotinia sclerotiorum(Lib.) de Bary عامل پوسیدگی ریشه آفتابگردان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر سودوموناسهای فلورسنت روی قارچ Sclerotinia sclerotiorum(Lib.) de Bary عامل پوسیدگی ریشه آفتابگردان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر سودوموناسهای فلورسنت روی قارچ Sclerotinia sclerotiorum(Lib.) de Bary عامل پوسیدگی ریشه آفتابگردان :

خاك مزارع آفتابگردان استان آذربایجان غربی جمع آوری شد، سپس بذر آفتابگردان در گلخانه در این خاكها كاشته شد و از ریزوسفر این گیاهان 45 جدایه سودوموناس فلورسانس با استفاده از محیط S1 جدا گردید. بررسی تاثیر جدایه های فوق در جلوگیری از تندش اسكلروت قارچ نشان داد كه 26 جدایه مانع تندش اسكلروت قارچ گردیدند كه برای آزمایشهای بعدی انتخاب شدند و جدایه های B29، B8 و B38 بیشترین تاثیر را در جلوگیری از تندش اسكلروت قارچ دارا بودند. همچنین بررسی تاثیر ریزوباكتریها در خاك غیر استریل و آلوده شده به قارچ نشان داد كه قارچكش بنومیل و جدایه های B111، B120، B119 و B112 بیشترین تاثیر را در كنترل بیماری داشتند. بررسی میكروسكوپی نحوه تاثیر سودوموناسهای فلورسنت روی قارچ فوق نشان داد كه در ناحیه بازدارندگی، از هیف مقدار زیادی محتویات سیتوپلاسم به خارج تراوش كرده و در اطراف هیف مجتمع شده و تشكیل لخته داد. همچنین در این ناحیه هیفهای غیرطبیعی مشاهده شد كه شامل پیچش، نكروز و چند شاخه شدن هیف بودند. 68 درصد از ریزوباكتریهای مورد استفاده و همچنین جدایه CHA0 تولید سیانید هیدروژن كردند. كاربرد جدایه ها در شرایط آزمایشگاهی (كشت متقابل) نشان دادند كه جدایه های B119، B112، CHA0 و B38 بیشترین تاثیر را در جلوگیری از رشد قارچ دارند. بررسی متابولیتهای فرار جدایه ها نشان داد كه این متابولیتها به خوبی سبب ممانعت از رشد میسلیوم قارچ فوق می گردند و جدایه های B120 و B112 به میزان 100 درصد از رشد قارچ جلوگیری كردند. بررسی تاثیر جدایه ها در افزایش رشد گیاه آفتابگردان نشان داد كه جدایه های B119، B112 و B111 بیشترین تاثیر را در افزایش وزن گیاه آفتابگردان دارند. همه جدایه های موثر در كنترل بیماری، باكتری Pseudomonas fluorescens تشخیص داده شدند.
كلید واژه: آفتابگردان، سودوموناس فلورسنت، كنترل بیولوژیكی

برای دریافت اینجا کلیک کنید