دانلود بررسی سازمان تجارت جهانی WTO در فایل ورد (word)

سازمان تجارت جهانی WTO
موافقتانه ی عمومی تعرفه و تجارت (گات) در سال 1974 با هدف افزایش تجارت بین المللی از طریق حذف موانع تجاری منعقد گردید. تا كنون مذاكرات متعددی در چهارچوب این موافقتنامه صورت گرفته است كه دستاوردهای زیادی در گسترش تجارت جهانی داشته است. آخرین دور مذاكرات موسوم به دور اروگوئه سرانجام پس از 7 سال به نتیجه رسید و سند نهایی آن در 26 فروردین 1373 (15 آوریل 1994) طی نشستی در مراكش توسط نمایندگان دولتهای عضو امضا شد.
سند نهایی دور اروگوئه نتیجه ی یكی از مجادله برانگیزترین دورهای مذاكراتی گات برای حذف موانع تجاری است كه حیطه های جدیدی چون تجارت خدمات، جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالكیت معنوی، كشاورزی، منسوجات و پوشاك و اقدامات سرمایه گذاری مرتبط با تجارت را نیز در بر می گیرد.
با امضای این سند، سازمان تجارت جهانی، به عنوان نهادی جدید تأسیس می‌شود كه بر اجرای كلیه‌ی موافقتنامه ها، تفاهم نامه ها و تصمیمات توافق شده در مذاكرات دور اروگوئه و كلاً نظام تجاری چند جانبه نظارت خواهد داشت. با توجه به اینكه تا كنون 124 دولت به گات ملحق شده اند و 20 دولت دیگر نیز در شرف الحاق می باشند و پس از تشكیل سازمان تجارت جهانی از ابتدای سال 1995 این سازمان عملاً در موقعیتی قرار خواهد گرفت كه بر تمام جنبه‌های بازرگانی بین المللی، اعم از كالایی و غیركالایی، نظارت خواهد داشت، آگاهی از اسناد منعقده از جمله سند نهایی دور اروگوئه می تواند تأثیر مناسبی بر سیاستگذاریهای تجارت خارجی كشور، بویژه در جهت توسعه ی صادرات داشته باشد.
«موافقت نامه ی تأسیس سازمان تجارت جهانی»
طرفهای این موافقت نامه، با تصدیق اینكه روابطشان در زمینه ی تلاش های تجاری و اقتصادی باید به منظور ارتقای استانداردهای زندگی، تضمین اشتغال كامل و حجم زیاد و دائم التزاید درآمد واقعی و تقاضای موثر، گسترش تولید و تجارت كالاها و خدمات ضمن فراهم كردن امكانات استفاده بهینه از منابع جهانی منطبق با هدف توسعه ی قابل دوام، ]و[ در پی حفظ و حراست از محیط زیست و تقویت وسایل انجام این كار به گونه ای سازگار با نیازها و علائق مربوطشان در سطوح مختلف توسعه ی اقتصادی باشد،
با تصدیق مجدد اینكه برای تضمین سهم كشورهای در حال توسعه و بویژه كشورهای دارای كمترین میزان توسعه یافتگی، در رشد تجارت بین المللی متناسب با نیازهای توسعه اقتصادی آنها، تلاشهای مثبتی لازم است، با تمایل به همكاری در تحقق این هدفها با ورود به تركیبات دو جانبه و متقابلاً سودمند با هدف كاهش مشابه تعرفه ها و سایر موانع تجاری و امحای رفتار تبعیضی در روابط تجاری بین المللی، بنابراین با عزم ایجاد یك سیستم تجاری چند جانبه ی یكپارچه، پایدارتر و ماندگارتر كه موافقتنامه ی عمومی تعرفه و تجارت، نتایج تلاشهای آزادسازی تجاری در گذشته و كل نتایج مذاكرات تجاری چند جانبه ی دور اروگوئه را در بر بگیرد، مصمم به حفظ اصول اساسی و پیشبرد هدفهای بنیانی این سیستم تجاری چند جانبه، به شرج زیر توافق می‌نمایند.
ماده ی 1: تأسیس سازمان
بدین وسیله سازمان تجارت جهانی (كه از این پس به عنوان «WTO» خوانده می‌شود) تأسیس می گردد
ماده 2: حوزه ی فعالیت سازمان تجارت جهانی
1)    سازمان تجارت جهانی چارچوب نهادی مشترك برای هدایت روابط‌تجاری اعضای خود در خصوص مسائل مربوط به موافقت نامه ها و اسناد‌حقوقی پیوست مندرج در ضمائم موافقتنامه ی حاضر، به وجود می آورد.
2)    موافقتنامه ها و اسناد حقوقی پیوست، مندرج در ضمیمه ها (كه از این پس به عنوان «موافقت نامه های تجاری میان چند طرف» خوانده می شود) در مورد اعضایی كه آنها را قبول كرده اند، هم چنین جزء لاینفك موافقت‌نامه حاضر بوده و برای اعضای مزبور الزام آور است. موافقت نامه‌های تجاری میان چند طرف، برای اعضایی كه آنها را نپذیرفته اند، تعهدات یا حقوقی به وجود نمی آورد.
ماده 3: وظایف سازمان تجارت جهانی
1)    سازمان تجارت جهانی اجرا، مدیریت و عملكرد موافقت نامه ی حاضر و موافقت نامه ی حاضر و موافقت نامه های تجاری چند جانبه و پیشبرد هدفهای آنها را تسهیل و هم چنین چارچوب اجرا، مدیریت و عملكرد موافقت‌نامه‌های تجاری میان چند طرف ]بدون الزام عضویت همه اعضای گات[ را تهیه خواهد كرد.
2)    سازمان تجارت جهانی مجمعی برای مذاكرات میان اعضایش در خصوص روابط تجاری چند جانبه ی آنها راجع به مسائل مورد بحث در موافقت‌نامه‌های مذكور در ضمائم این موافقتنامه به وجود خواهد آورد. سازمان تجارت جهانی هم چنین می تواند مجمعی برای مذاكرات بیشتر میان اعضایش در خصوص روابط تجاری چند جانبه ی آنها و چارچوبی را برای اجرای نتایج چنین مذاكراتی كه ممكن است كنفرانس وزیران در باره‌ی آن تصمیم بگیرد به وجود آورد.
3)    سازمان تجارت جهانی مدیریت تفاهم نامه ی راجع به قواعد و رویه های حاكم بر حل اختلافات (كه از این پس به عنوان «DSU» خوانده می شود) مذكور در ضمیمه ی 2 موافقت نامه ی حاضر را بر عهده خواهد گرفت.
4)    سازمان تجارت جهانی مدیریت مكانیسم بررسی خط مشی تجاری (كه از این پس به عنوان «TPRM» خوانده می شود) مذكور در ضمیمه ی 3 موافقت نامه ی حاضر را بر عهده خواهد گرفت.
5)    به منظور دستیابی به انسجام بیشتر در سیاستگذاری اقتصادی در سطح جهانی، سازمان تجارت جهانی در صورت اقتضا، با صندوق بین المللی پول و بانك بین‌المللی ترمیم و توسعه (بانك جهانی) و موسسات وابسته به آن به همكاری خواهد كرد.