دانلود مقاله آماده كردن تركیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis در فایل ورد (word)

توضیحات

  مقاله آماده كردن تركیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis در فایل ورد (word) دارای 11 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آماده كردن تركیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis در فایل ورد (word)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آماده كردن تركیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis در فایل ورد (word)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله آماده كردن تركیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis در فایل ورد (word) :

آماده كردن تركیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis
مكانیسم تركیب آمیلوز را در برگ های Arabidopsis با استفاده از تكنیك های برچسب زنی C بررسی كردیم. در ابتدا این فرضیه را امتحان كردیم كه ممكن است malto – oligosaccharides (MOS) به عنوان چاشنی (آستر) برای سنتاز 1 نشاسته ای كه دارای دانه های محدود است عمل كند. متوجه شدیم تركیب افزوده شده آمیلوز در دانه ها جدا شده نشاسته با گلوكز ADP تهیه می شود و MOS تهیه می شود و MOS كه با دانه ها مقایسه شده با گلوكز ADP تهیه می گردد.

علاوه بر این، با استفاده از گیاهان تغییر پذیر (Matant) جمع آوری كننده MOS متوجه شدیم كه نسبت به نوع وحشی آمیلوز بیشتری تركیب گردید كه به مقدار MOS در Vivo ارتباط دارد. زمانی كه گیاهان تغییر پذیر و نوع وحشی در موقعیت هایی كه هر دو خطوط دارای محتوی مشابه MOS هستند، آزمایش گردیدند، هیچ تفاوتی در تركیب آمیلوز مشاهده نشده همچنین فرضیه ای را آزمایش كردیم كه ممكن است شاخه های آمیلو پكتین به عنوان چاشنی برای سینتاز 1 نشاسته ای كه دارای دانه های محدود است عمل كند. در این مدل شاخه های كشیده آمیلو پكتین برای شكل دادن آمیلوز پشت سر هم شكافته می شوند. آزمایشات تعقیب پالس (ضربه) را انجام دادیم پالس گلوكز ADP برای دانه های جدا شده نشاسته یا CO2 را برای گیاهان سالم به كار بردیم، و با دوره تعقیب در اشكال فرعی بدون برچسب دنبال شد. هیچ انتقال برچسب را از قسمتی از آمیلو پكتین به بخش آمیلوز نشاسته در دانه های جدا شده نشاسته و برگ های سالم با وجود تنوع دوره زمانی تجارب و با استفاده از مسیر تغییر پذیری كه نشاسته با مقدار بالایی آمیلوز در آن تركیب می شود، كشف نكردیم. بنابراین هیچ مدركی در تركیب آمیلوز آستر شده Arabidopsis در Arabidopsis وجود ندارد. در نظر می گیریم كه MOS آسترهایی برای تركیب آمیلوز در برگ های Arabidopsis هستند.

نشاسته از دو پلیمر گلوكان (glucan): آمیلو پكتین و آمیلوز تشكیل شده است % 70 یا بیشتر نشاسته گیاهان نوع وحشی، آمیلوپكتین است. آن مولكول بزرگی است كه به اندازه زیادی شاخه بندی شده در حالی كه آمیلوز كوچكتر بوده و زیاد شاخه بندی نشده است مولكول های آمیلو پكتین برای شكل دادن ماتریكس نیمه بلوری سازماندهی شده اند و مولكول های آمیلوز در حالت نامنظمی در این ماتریكس قرار دارند. آمیلوز و آمیلو پكتین به طور همزمان در طور بیوسنتز دانه نشاسته تركیب می شوند. بررسی ضد حسی و جهشی نشان داده كه ستیاز نشاسته دانه محدود آنزیم 1 منحصرا مسئول تركیب آمیلوز است. ایزو فرم های سیتاز نشاسته كه مسئول تركیب آمیلو پكتین هستند اساسا به همراه بخشی از این پروتئین هایی كه در ماتریكس دانه گنجانده شده اند در شكل قابل حل Plastid جای گرفته اند. بنابراین، حتی زمانی كه دانه ها محدود هستند این ایزوفرم ها آمیلوز را تركیب نمی كنند.

GPSS انتقال باقیمانده گلوكزی یك ADP-GlC را در انتهای كاهش ناپذیر آستر گلوكان كاتالیز میكند، اما نوع این آستر در Vivo مشخص نیست. در ابتدا، ممكن است MOS قابل حل به عنوان استر برای تركیب آمیلوز عمل كند. زمانی كه با دانه های مجزای نشاسته نخود فرنگی، سیب زمینی و جلبك سبز غیر سلولی Chlamydomonas reinhardtii تهیه می شود، MOS بین دو و هفت واحد گلوكز در طول برای شكل دادن آمیلوز در حدود ماتریكس دانه از طریق افزودن گلوكز از گلوكز ADP كشیده می شوند دوما ممكن است شاخه های آمیلو پكتین در حدود ماتریكس از طریق GBSS كشیده و سپس برای شكل دادن آمیلوز شكافته شوند. كار اخیر با دانه های نشاسته كه از C. reinhardtii جدا شده این ایده را تضمین كرده است. Vandewal و همكارانش دریافتند كه گلوكز گلوكز ADP داخل بخشی از آمیلو پكتین ادغام می شود اما در طول رشد نهفته دانه ها، به بخش آمیلوز انتقال می یابد. در طی این رشد نهفته نیز محتوی آمیلوز در دانه ها افزایش می یابد. این نتایج مطابق ایده ای است كه آمیلو پكتین برای GBSS آستر است و آمیلوز از طریق شكافتن زنجیره طولنی توسط فعل و انفعال آنزیمی نامشخص شكل می یابد.

GBSS در حدود دانه های نشاسته ای كه از سیب زمینی، سیب زمینی شیرین و embryos نخود فرنگی جدا شده نیز می تواند گلوكز از گلوكز ADP به شاخه های آمیلو پكتین انتقال دهد. بنابراین برای این گونه هایی كه شاخه ها برای شكل دادن آمیلوز شكافته می شوند مدركی وجود ندارد.

هر دو مدل برا چیدن برگ و تركیب آمیلوز براساس آزمایشاتی است كه در Uitro (مایع زجاجیه) انجام شده اگر چه با فراهم آوردن سرنخ های حیاتی، چنین آزمایشاتی نمی تواند نوع آستر را برای تركیب آمیلوز در Vivo آنزیم های قابل حل تركیب نشاسته سایر اجزای Plastid شسته شده و تركیبات آمیلوز در انزوا روی می دهد. این ممكن است شامل فاكتورهایی نشود كه بر تركیب آمیلوز در Vivo برگ های Arabidopsis را به كار بردیم. به خاطر این كه نشاسته برگ مستقیما از كربنی كه از طریق فتو سنتز جذب گردیده ساخته شده تركیباتش می تواند با تهیه CO214 در طول دوره نور مورد بررسی قرار گیرد.

آزمایش كردیم كه آیا ممكن است تركیبات آمیلوز آستر شده MOS با استفاده از مسیر تغییر Arabidopsis كه MOS را جمع آوری می كند روی می دهد. این مسیر تغییر پذیر فاقد آنزیم نامناسبی است كه در طول افت نشاسته در گیر متابولیسم MOS شود متعاقبا MOS تا 15 بار در طول به حركت درآوردن نشاسته در شب برگ های نوع وحشی را جمع آوری می كند و سپس در طول 4 ساعت اول روز بعد به سطح نوع وحشی افت می كند MOS كوتاه كه در طول افت نشاسته تولید شده برای فراهم آوردن MOS بزرگتر به عنوان اشكال فرعی برای سایر آنزیم های كاهش دهنده نشاسته توسط آنزیم نامناسبی دگرگون می شود بنابراین سطح MOS در سرتاسر چرخه روزانه كم است. گیاه تغییر پذیر 1 dpe نشاسته را با محتوی آمیلوز بیشتری نسبت به نشاسته ای كه در برگ های نوع وحشی تولید شده، تولید می كند.

اگر MOS به عنوان آستر برای تركیب آمیلوز عمل كند، ممكن است این مقدار بالای آمیلوز از طریق MOS زیاد موجود در برگ تغییر پذیر در چند ساعت اول روز محاسبه شود. پالس CO214 را برای گیاهان تغییر پذیر تحت شرایطی كه آن ها MOS كم یا زیاد داشتند فراهم كردیم و ادغام CO214 داخل آمیلوز در این گیاهان و در گیاهان وحشی تحت شرایط مشابه مقایسه شد. همچنین بررسی كردیم آیا ممكن است تركیب آمیلوز آستر شده آمیلوپكتین با استفاده از آزمایشات تعقیب پالس برای جستجوی انتقال برچسب از آمیلو پكتین به آمیلوز روی دهد.
نتایج مان مطابق این عقیده است كه MOS می تواند به عنوان آستر برای تركیب آمیلوز عمل كند اما هیچ مدركی برای تركیب آمیلوز آستر شده آمیلو پكتین در برگ های Arabidopsis فراهم نمی كند.

نتایج
تركیب آمیلوز در دانه های مجزای نشاسته
در آزمایشات اولیه، بررسی كردیم آیا دانه های نشاسته از Arabidopsis كه تركیب گزارش شده آمیلوز آستر شده آمیلو پكتین یا آستر شده MOS را برای دانه های سایر گونه ها نمایش داده، جدا شده اند. در ابتدا مشخص كردیم كه آیا فعل و انفعال GBSS در نشاسته Arabidopsis استخراج شده ثابت است. دانه ها از برگ های تغییر پذیر گیاهان وحشی، نیمه راه از طریق دوره عكس 6 ساعته، جدا می شوند و حداكثر تا 24 ساعت در محیط كشت آزمایش قرار می گیرند. در 6 ساعت اول، فقدان فعل و انفعال GBSS وجود ندارد اما بعد از 24 ساعت، % 30 فعل و انفعالات اولیه GBSS باقی می ماند. آزمایشات بعدی تعقیب پالس در 6 ساعت یا كمتر انجام شد.

برای تعیین این كه آیا تركیب آمیلوز توسط MOS تحریك می شود، دانه های به همراه MOS یا بدون آن كه در محیط كشتی كه حاوی ADP lmm است خوابیده شدند. بعد از یك ساعت دانه های نشاسته كشف شده و با استفاده از كروماتوگرافی سفاروز CLZB داخل آمیلوز و آمیلو پكتین جدا شدند. نتایج نشان می دهد كه در حضور مالتوتریوس (maltotrios) اتصال برچسب از گلوكز ADP افزایش یافته و نسبت به فقدان مالتوتریوس مقدار بیشتری در بخش های آمیلوز M2 پایین وجود دارد.

برای تعیین این كه آیا تركیب آستر شده آمیلو پكتین اتفاق افتاده است دانه های نشاسته از برگ ها جدا شده و برای 30 دقیقه با گلوكز ADP تهیه می شوند سپس با گلوكز ADP برداشته شده و برای پیگیری 2 یا 6 ساعت گلوكز ADP بدون برچسب جایگزین می شود. نمونه های دانه های نشاسته برچسب زده شده بعد از پالس و در انتهای دوره پیگیری گرفته می شوند. نشاسته داخل آمیلوز و آمیلوپكتین جدا می شود. نتایج نشان می دهد كه اكثر بر چسب ها داخل بخش هایی كه حاوی آمیلو پكتین Mr بالا هستند ادغام می شوند در طول دوره پیگیری حركت مشهود برچسب از بخش آمیلو پكتین به بخشی كه دارای آمیلوز پایین Mr است وجود نداشت.

تست آمیلوز آستر شده MOS در Vivo
برای تعیین این كه آیا ممكن است MOS به عنوان آسترهایی برای تركیب آمیلوز در Vivo عمل كند، گیاهان وحشی را با گیاهان مسیر تغییر پذیر 1 dpe مقایسه كردیم به خاطر این كه این گیاهان تغییر پذیر دارای سطوح بالای MOS در شروع روز هستند اما در زمان نور دارای سطوح نرما هستند، با دلیل ثابت كردیم كه آن می توانست برای كشف تاثیر MOS افزوده در تركیب آمیلوز استفاده شود.

به گیاهان 1 dpe و نوع وحشی برای 6 ساعت اول دوره عكس اجازه فتوسنتز شدن داده می شود سپس نیمی از گیاهان برای 4 ساعت به محل تاریكی منتقل می شد، در حالی كه آزمایش در نور باقی می ماند. نمونه بندی گیاهان در این مرحله نشان داد كه محتوی MOS در گیاهان موجود در نور و در گیاهان وحشی موجود در تاریكی پایین است. این به خاطر افزایش مالتو تریوس است. سپس گیاهان موجود در تاریكی به نور برگردانده می شوند و بعد از 15 دقیقه تمام گیاهان برای 30 دقیقه بعد در معرض CO214 قرار می گیرند سپس گیاهان برداشت شده و در مایع N2 منجمد می شوند. نشاسته از گیاهان استخراج شده و آمیلوز و آمیلو پكتین از طریق كروماتوگرافی سفاروز CL2B جدا می گردند در صد برچسب ادغام شده در آمیلوز درگیاهان 1 dpe و گیاهان وحشی كه در نور عمل كرده اند مشابه بود.

بنابراین در گیاهانی كه در تاریكی عمل كردند ادغام بیشتر بر چسب داخل بخش های آمیلوز نشاسته 1 dpe نسبت به داخل همان بخش های نشاسته نوع وحشی وجود دارد. آنالیزهای بعدی نشان داد كه هیچ تفاوت مهمی بین برچسب ادغام شده در آمیلوز موجود در نوع وحشی بدون توجه به طرز عمل نور و تاریكی ندارد، اما در گیاهان تغییر پذیر محل تاریك افزایش برچسب در زمانی كه با گیاهان تغییر پذیر در محل نورانی مقایسه می شود، مهم است بنابراین فقط در گیاهان 1 dpe محل تاریك كه محتوی MOS زیاد است، همچنین تركیب افزایش یافته آمیلوز وجود دارد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید