دانلود مقاله مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده در pdf

توضیحات

  مقاله مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده در pdf دارای 11 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده در pdf  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده در pdf،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده در pdf :

مقاله مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده در pdf که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان 1389 در مجله دانشگاه علوم پزشكی اراك (ره‌ آورد دانش) از صفحه 91 تا 99 منتشر شده است.
نام: مقایسه پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده
این مقاله دارای 9 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله فعالیت هوازی
مقاله هوای آلوده
مقاله فعالیت بی هوازی
مقاله عملکرد ریوی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین پاسخ شاخص های عملکرد ریوی به فعالیت هوازی و بی هوازی در هوای آلوده بود.
مواد و روش ها: در این تحقیق نیمه تجربی 20 مرد سالم به صورت تصادفی به دو گروه مساوی فعالیت و کنترل تقسیم شدند. در گروه فعالیت ابتدا یک جلسه فعالیت هوازی و پس از سه هفته استراحت، یک جلسه فعالیت بی هوازی در هوای آلوده روی دوچرخه کارسنج انجام شد. گروه کنترل همین جلسات فعالیتی را در شرایط هوای سالم انجام دادند. آزمون عملکرد ریوی قبل، بلافاصله (پس آزمون اول) و 24 ساعت بعد (پس آزمون دوم) از اجرای هر فعالیت به عمل آمد.
یافته ها: فعالیت هوازی در هوای آلوده باعث کاهش معنی دار شاخص های ظرفیت حیاتی اجباری (FVC)، حجم بازدم فعال در ثانیه اول (FEV1) و جریان بازدمی حداکثر بین 25 تا 75 درصد ظرفیت حیاتی (25 FEF تا 75 درصد) در پس آزمون اول و دوم گردید. متعاقب فعالیت بی هوازی در هوای آلوده FVC و 25 FEF تا 75 درصد در پس آزمون اول و دوم و FEV1 در پس آزمون اول کاهش معنی داری یافت. متعاقب فعالیت هوازی شاخص های FEV1 و25 FEF تا 75 درصد در پس آزمون اول و دوم و FEV1/FVCدر پس آزمون دوم بیشتر دچار افت شدند.
نتیجه گیری: در حالی که انجام فعالیت بدنی هوازی در هوای آلوده باعث کاهش شاخص های عملکرد ریوی از جمله FVC، FEV1 و 25 FEF تا 75 درصد در پس آزمون اول و دوم می شود، اما به نظر می رسد فعالیت بی هوازی در هوای آلوده باعث کاهش کمتری در شاخص های 25 FEF تا 75 درصد و FEV1 در پس آزمون اول و دوم و FEV1/FVCدر پس آزمون دوم می گردد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید