مقاله آئین گفتگو میان ایرانیان باستان

توضیحات

 مقاله آئین گفتگو میان ایرانیان باستان دارای 16 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آئین گفتگو میان ایرانیان باستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله آئین گفتگو میان ایرانیان باستان

1- آیین گفتگو میان ایرانیان باستان
2- آئین دادن رونما برای دیدن دیدار اروس
3- سه آئینی که از زمان فرانک تاکنون بجا مانده است
4- آئین خواندن نام یزدان پس از دیدن نیکوئیهای آفرینش یزدان
5- آئین درم و مال بختن بر زیر پای یلان و پهلوانان
6- آئین یادیگری در ورزشها و بازی‌های باستانی
فهرست منابع

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله آئین گفتگو میان ایرانیان باستان

1- شاهنامه فردوسی، به تصحیح ژول‌مول، چاپ سوم پاییز 1371، انتشارات سخن
2- اوستا، گاتها سرودهای آسمانی زرتشت، تألیف و ترجمه: ابراهیم پورداود، دنیای کتاب
3- تفسیر شیتها جلد 1، تألیف ابراهیم پورداود
4- صدر در بند هش
5- روایات داراب هرمز دیار جلد
6- متون پهلوی- گزارش سعید عریان- ناشر کتابخانه جمهوری اسلامی، چاپ اول
7- کتاب التاج فی الخلاق الملوک تألیف ابوعثمان جاخط بصری، بتحقیق احمد زی‌پاشا، قاهره
8- مروج‌الذهب چاپ مصر، 1346 جزالاول
9- ترجمه تاریخ طبری از ابوعلی محمد بلعمی باهتمام دکتر محمد جواد مشکور، تهران
10- آناهیتا، مقالاتی از ابراهیم پورداود، به کوشش مرتضی گرجی
11- زندگی و مهاجرت آریائیان بر پایه گفتارهای ایرنی، فریدون جنیدی، چاپ دوم 1374- نشر بلخ وابسته به بنیاد نیشابور
12- حقوق بشر در جهان امروز و حقوق جهان در ایران باستان، فریدون جنیدی، نشر بلخ وابسته به بنیاد نیشابور، چاپ اول
13- دوره 11 جلدی داستانهای رستم پهلوان چاپ اول و دویم 1376 و 1383 فریدون جنیدی نشر بلخ وابسته به بنیاد نیشابور

1- آیین گفتگو میان ایرانیان باستان

«در سر تا سر شاهنامه دیده می‌شود که شنوندگان، در هنگام سخنگویی سخنران هیچ بر زبان نمی‌آورند، تا آنکه گفتار او به پایان رسد آنگاه اگر بایسته می‌نمود به سخن وی پاسخ می‌دادند و بر همین بنیاد است که سعدی می‌گوید

سخن را سر است ای برادر و بن

نیاید کسی در میان سخن

و چنین است که در داستان رستم و اسفندیار، در گفتاری که اسفندیار در ستایش از پهلوانی و نژاد خود می‌کند برستم می‌گوید

بمان تا بگویم همه هر چه هست

یکی گر دروغ است بنمای دست

و این گفتار گواه بر آن است که در ایران باستان برای ورود به گفتارها در انجمن، دست خویش را بالا می‌گرفته‌اند تا سردار انجمن دستوری گفتار به ایشان بدهد»[1]

«تا اینجا دیدیم که ایرانیان در میان سخنان دیگران گستاخ‌وار سخن نمی‌گفتند و همواره شنونده از روی آیین آزادگی درنگ می‌کرد تا دیگری سخن خویش را به پایان ببرد و این گفتار اسفندیار نیز نشان می‌دهد که دست بلند کردن و دستوری خواستن برای سخن گفتن نیز از آئین‌های دلپذیر ایرانیان باستان بوده است که گوینده، خود به شنونده می‌گوید که می‌توانی در میان گفتار من دست بلند کنی و از من بخواهی تا گفتار خود را ببرم و تو در میان سخن من اندرآیی و نادرستی گفتار من را بنمایی.»[2]

2- آئین دادن رونما برای دیدن دیدار اروس

در داستان زال و رودابه آنجا که کنیزان رودابه به در شکارگاه به زال برمی‌خورند و سپس به نزد رودابه می‌آیند رودابه به آنها می‌گوید که

رخ من بپیشش بیاراستید

بگفتید و از پس بها خواستید

(هنگامی که چهره اروس را به داماد نشان می‌دادند، رونما می‌گرفتند، و این کار هنوز در بسیاری از روستاهای ایران و نیز در تاجیکستان و افغانستان به آئین است).[3]

خاموش بودن ایرانیان بر سر خوان و آئین بازخوانی هنگام خوردن غذا نزد ایرانیان باستان و آئین شستشوی دست پیش از غذا در ایران باستان و دیگر آیینها هنگام غذا خوردن