مقاله آهنگری (تغییر فرم آزاد ) دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله آهنگری (تغییر فرم آزاد ) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آهنگری (تغییر فرم آزاد )،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
تغییر فرم آزاد همان تغییر شكل تحت فشار می باشد با اختلاف اینكه فقط گاهی اوقات افزار مورد مصرف ملزوم را داراست در اینجا فقط بوسیله حركت نسبی افزار و كار تولید می شود در آغاز مقطعهای بزرگ مانند دستگاه نورد بوسیله حرارت و یا بدون حرارت كوچك می شوند .
روشهای مختلفی كه نرم هستند عبارتند از :
– دراز كردن
– پهن كردن
– پخ كردن
– فشردن
– پخ كردن به صورت پله ای
مراحل آهنگری فولاد
فولادی كه برای اهنگری استفاده می شود اكثراً از قطعه خام و یا قطعات ریخته شده و یا از میله های مختلف تشكیل شده است . كریستالهای فولاد خام معمولاً بزرگ و نا منظم می باشند كه در نتیجه مقدار تغییر شكل را محدود می سازند . از این رو فولاد خام را بایستی با ضربات ملایم آهنگری كرد تا بلورهای كوچك و منظیمی پیدا كند . البته مقاومت آن در برابر تغییر شكل نیز افزایش می یابد .
برای اینكه خواص فولاد را بهتر كنیم باید آن را تا درجه خاصی دراز كنیم و یا آهنگری كنیم به طوری كه اثر آهنگری به عمق كامل فولاد اثر كرده باشد . برای قطعه های آلیاژی درجه دراز كردن 4 و برای بقیه فولادها 3 تا می باشد .
اكثراً بوسیله چكش آهنگری طول قطعه را زیاد و سطح مقطع آن را كم می كنند كه این نیز مراحل مختلفی از لحاظ كمی و كیفی كار دارد .وقتی كه قطعه چهار گوشی را از دو پهلو آهنگری كنیم كریستالهای آنها فشرده تر می شوند و عرض زیاد شده و دوباره كم می گردد از این طریق طول قطعه با كم شدن سطح مقطع آن زیاد می شود . هر چه چكش و سندان باریكتر باشند می توانند طول فولاد را زیاد تر كنند و عرض فولاد فقط تا حدودی زیاد می شود . اگر بلوكهای آهنگری شونده بزرگ باشند سطح چكش و سندان بهتر است كه صاف باشد .
در ضمن برای فولادهای بزرگ باید عرض چكش هم زیاد باشد تا عمل چكش كاری هم خوب انجام شود البته بلوك باید به طور یكنواخت چرخانده شود .
اگر از سندان زاویه دار استفاده شود اتلاف دستگاه كاهش می یابد . معمولاً فولادهای سنگین را نمی توان بوسیله سندان زاویه دار به طور عمیق آهنگری كرد . زیرا كه نیروی چكش روی سندان بوسیله دو نقطه تحمیل می شود یعنی نیرو نصف می شود .
پهن كردن قطعه همان پخ كردن است با فرق اینكه طول آن به مقدار خیلی كم زیاد می شوند ولی عرض آن پهن تر می گردد . برای این كار بهتر است كه از چكش گرد استفاده نمود .
باریك كردن قطعه فولاد در یك محل را باریك سازی (نشست) می گویند .
و معمولاً قطعه بوسیله دست روی سندان آهنگری می شود . ولی وقتی كه بخواهیم بوسیله پتك هیدرولیكی فولاد را اهنگری كنیم ابزار مختلفی لازم داریم .
میل لنگ را نیز از همین طریق می سازند زیرا كه از ایجاد تنش فراوان در آن جلوگیری می شود .
آهنگری میله
وقتی كه قطر یك محور و یا لوله را بوسیله چكش كاری كم كنیم نشست قطر می گویند . برای اینكار ابزار لازم به طور متوالی روی تمام یا قسمتی از محور یا لوله را می پوشاند. این ابزار با هم و در جهت شعاع به محور ضربه می زنند و نسبت به محور نیز می چرخند .
Anspiltpn = تیر كردن ). در این حالت محور نازك می شو و به شكل مخروطی در می آید . در واقع شعاعش كم شده و طول آن افزایش می یابد . كاهش دادن قطر میله می تواند سرد یا گرم انجام شود .معمولاً لوله و میله ها بوسیله آبزار آهنگری با ضربات متوالی و بدون حرارت آهنگری می شوند . سطح و مقاومت قطعه فولادی در آهنگری سرد بهتر از آهنگری گرم می شود . در ضمن تولرانس لازمه را می توان خیلی دقیق انتخاب نمود .
همانطور كه ابزار آهنگری گرد هستند و در ضمن حول محور قطعه نیز نیز می چرخند پتكهای آهنگری منحنی شكل ساخته شده اند و یك حركت نسبی نسبت به غلكطها دارند .
اگر تعداد دور ماشین 400 تا 500 دور در دقیقه باشد تعداد ضربه ها 2000 تا 3000 می باشد ، مثلاً این روش برای زدن جای خار روی محور خیلی متناسب است .
چون این روش خیلی ساده و ارزان تمام می شود برای ساختن حتی تعداد كم نیز صرف می كند . ماتریالهایكه به وسیله این روش آهنگری می شوند عبارتند از فولاد خالص و یا آلیاژهایش با حداقل درجه انبساط 10% تا 8 =
پهن كردن صحیح فولاد نه تنها برای به شكل دلخواه در آوردن آنها مناسب است بلكه خواص آنها را نیز بهتر می كند . آهنگری صحیح آن كه پس از پهن كردن طول آن را به وسیله ضربه های چكش درازتر كند . از قطعات خالص كه در اثر ریخته گری بدست آمده اند باید قسمت سرو ته آنها را جدا كرد زیرا كه ناخالصی موجود در قسمت سر و ته خواص جسم را بدتر می كند .
در ضمن اره كردن آنها گران تمام می شود . از این رو نباید از چكش و سندان تخت استفاده نمود . معمولاً سر قطعه بوسیله حلقه ای روی سندان نگه داشته می شود و روی قسمت بالای دستگاه كه چكش به آن وصل است صفحه ای جهت ایمنی نصب می شود . پس از پهن كردن قطعه و سپس دراز كردن آن سر و ته آن را می توان جدا كرد . در ضمن برای اینكه قطعه خوب آهنگری شود باید از پرسهائی استفاده كرد كه آرام حركت كنند . برای پهن كردن یك قطعه باید طول آن بیشتر از 2 تا 5/2 برابر قطرش نباشد در غیر این صورت امكان دارد قطعه از یك طرف شكم داده و چروك شود .
پهن كردن الكتریكی
در اینجا قطعه را بوسیله جریان برق موضعی گرم كرده و سپس چكش كاری می نمایند . به قطعه حركتی نیز داده می شوند تا تمام قسمتهای آن به ترتیب حرارت داده شود .
دستگاه پهن كردن الكتریكی با شكل خاصی كه دارد فقط برای آهنگری ابتدایی قطعات گرد مفید است . قطعه را بوسیله الكترودهای مسی نگه می دارند و بوسیله چكش در مقابل سندان كه به آنطرف جریان برق وصل است فشار داده می شود . از این رو بین الكترود مسی و سندان از طریق قطعه جریان برق عبور می كند .
در اثر مقاومت الكتریكی قطعه تا حد قرمز شدن و سپس در اثر فشار هیدرولیكی قسمت گرم شده بلوك پهن می شود . در این میان الكترود مسی را آرام آرام به عقب می كشیم تا تمام قسمت قطعه را پهن كنیم . پس از اینكه طول تنظیم شده آهنگری شد برق به طور اتوماتیك قطع می شود و قطعه را می توان برای كار بعدی آماده كرد . در ضمن طول قطعه جهت پهن كردن الكتریكی هر اندازه دلخواه را می تواند دارا باشد زیرا كه فقط قسمتی گرم است و بقیه سرد می باشد .
سوراخ كردن
برای سوراخ كردن از میله مخروطی شكل (10: 1 تا 15 : 1) استفاده می كنند .
اگر سوراخ بزرگ باشد باید پیشانی میله را مسطح و صاف در نظر گرفت تا بتوان به راحتی ان را روی قطعه قرار داد و احتیاجی به انبر ندارد . طول میله نباید از 5/1 برابر قطر آن بیشتر باشد . قطعاتی را كه نسبت ضخامت انها به قطر سوراخ كوچكتر از 5/1 درجه چرخانده از طرف دیگر سوراخ را كامل می كنند . پس از آن بوسیله میله دیگری سوراخ را به اندازه نهائی می رسانند .
در صورتی كه سوراخ خیلی عمیق باشد باید درون لوله ای استفاده شود به این ترتیب كه از یك طرف قطعه سوراخ می شود و سوراخ استوانه ای تمیزی حاصل می گردد . در ضمن درون لوله ای راحت تر در قطعه فرو می رود و سفت به قطعه نمی چسبد .
در اثر خم كردن جسم قسمت های خارجی آن دراز و قسمت های داخلی پهن می شود ولی سطح مقطع ثابت می ماند و شكلش تغییر میكند . اگر سطح مقطع گرد باشد به شكل بیضی و اگر مربع و یا مستطیل باشد به شكل ذوزنقه ای در می آید . اگر بخواهیم شكل سطح مقطع و اندازه آن در تمام قطعه ثابت و یكسان باشد باید قسمتی كه خم می شود را كلفتر در نظر بگیریم . برای این كار باید موقع دراز كردن قطعه سطح مقطع قسمت خم شونده را بیشتر انتخاب كنیم .
مثالهایی از اهنگری فولادهای بزرگ
از آنجائیكه فولادهای بزرگ را جهت آهنگری چندین بار باید گرم كرد می بایستی قبلاً مراحل كاری طراحی و ابزارهای لازم ساخته و آماده شوند . در غیر این صورت انجام كار اقتصادی نمی باشد . در ضمن شكل و اندازه و مرغوبیت كار نیز مهم هستند. مانند مثالهای زیر :
محور گردنده توربین
بوسیله دراز كردن و یا پهن كردن محور گردنده توربین ساخته می شوند . وزن آن می تواند 100 تن و یا بیشتر باشد . در نتیجه نیروی پرس حتی بیشتر از 75MN می شود .
مراحل آهنگری یك قطعه هشت پهلو با وزن 95 تن و قطرمیانگین 2100میلیمتر را به صورت زیر آهنگری می كنیم . نیروی پرس 70MN است . قطر میانگینی بایستی 2100 میلیمتر باشد تا در اثر فقط پهن كردن بتوان قطر مینیمم 1200 میلیمتر را بدست آورد . برای انجام این مراحل قطعه چهار بار گرم شده و فقط 24% جسم برای محور گردنده استفاده می گردد . در آخر محور یكنواخت می شود .
ولی اگر از روش پهن و دراز كردن كروپ – ریتر هاوزن استفاده شود اندازه و وزن قطعه را می توان خیلی كمتر در نظر گرفت و از این بابت انجام كار خیلی با صرفه تر است . در اینجا از فولاد (Cr-Ni- Mo) با قطر حداقل 1200 میلیمتر و وزن 36 تن می توان اندازه های نهائی حاصل از روش پهن كردن را بدست آورد .مراحل كاری بدین ترتیب در نظر گرفته می شود .
1- فولاد را تا 1200 در جه سانتیگراد حرارت داده و سطح آنرا آهنگری می كنند .
2- سپس سر و ته آن را جدا می سازند.
3- فولاد را در درجه حرارت آهنگری پهن كرده تا قطر آن به 2200 میلیمتر برسد .
4- در همین گرما آن را دراز كرده تا به قطر 1400 میلیمتر برسد .
5- فولاد را دوباره حرارت داده و انرا تا قطر 2200 میلمتر برای بار دوم پهن می سازند . بدین ترتیب قطعه بیشتر از چهار بار به طور كامل اهنگری می شود .
6- سپس آن را دراز كرده تا به قطر 1200 میلیمتر برسد .
7- آنرا تا اندازه های نهائی چند بار اهنگری كرده و در اخر بوسیله حرارت یكنواختی می كنند .
آهنگری لوله
اگر قطعه فولادی كوتاه باشد باید عمل اهنگری خیلی با دقت صورت گیرد .پس از اینكه مقداری چكش كاری شد سر و ته آن را جا كرده و باقیمانده را پهن می كنند . اگر در ضمن پهن كردن در سطح جانبی آن شكافی ایجاد شد باید آن را بر طرف كرد و سپس عمل اهنگری را ادامه داد . حالا قطعه پهن شده را بوسیله درون لوله ای سوراخ می كنند . بدین ترتیب هسته آهن كه احتمالاً دارای غیر یكنواختی است جدا می شود .
پس از اینكه قطعه فولاد كاملاً سوراخ شد آن را روی سندان قرار داده بوسیله درون سوراخ آن را تا اندازه نهائی گشاد و سپس روی یك درون بلندتری دراز می كنند . در مرحله بعدی پیشانی های قطعه پرس می شوند تا مسطح ردند و در خاتمه قطعه را تا رسیدن به اندازه نهائی اهنگری می كنند . خوبی این روش این است كه درون در داخل قطعه آزاد و قابل حركت می باشد .
برای دریافت اینجا کلیک کنید
تعداد کل پیام ها : 0