تحقیق در مورد جوجه کشی بوقلمون

توضیحات

 تحقیق در مورد جوجه کشی بوقلمون دارای 44 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد جوجه کشی بوقلمون  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد جوجه کشی بوقلمون،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد جوجه کشی بوقلمون :

جوجه کشی بوقلمون

مقدمه ای بر بوقلمون
منشع اصلی بوقلمون از آمریكای لاتین و مكزیك بوده و در حال حاضر نیز بوقلمونهای وحشی كه قادر به پرواز هستند در مناطق جنگلی وجود دارند . اصلاح نژاد بوقلمون از چندین دهه گذشته در کشورهای صاحب نام صورت گرفته و در حال حاضر به اسامی تجاری مختلفی در نقاط مختلف دنیا عرضه میگردد كه هر کدام دارای خصوصیات جداگانه میباشد و عموما به سه دسته متوسط ،نیم سنگین و سنگین تقسیم میشوند .
پرورش بوقلمونهای گوشتی و رسانیدن به وزن ایده ال در زمان مقرر مستلزم ارائه مدیریت صحیح،جیره بالانس شده از حیث سطح انرژی و پروتئین و مکمل های ویتامین و معدنی متناسب با سن پرنده میباشد .

خصوصیات بوقلمون های تجاری
صنعت بوقلمون تجاری از اهمیت خاصی برخوردار است و نسبت به اینکه گوشت استحصالی در کدام مسیر مورد قرار گیرد . زمان کشتار مشخص و معین میشود بوقلمون های نر گوشتی در مدت زمان 18 هفته به وزن معادل 16 كیلوگرمی وبوقلمون های ماده گوشتی در پایان 14 هفتگی به وزن معادل 8 كیلوگرمی میرسند . لاشه گوشت بوقلمون از 60 درصد گوشت سفید و 40 درصد گوشت قرمز تشكیل یافته است مزه گوشت سفید یا قرمز لاشه بخاطر تركیبات و عوامل مختلف از یكدیگر متمایز بوده و بسیار لذیذ و خوشمزه میباشد .
گوشت بوقلمون از نظر تركیبات دارای پروتئین بالا،كمترین كلسترول املاح و اسید امینه های ضروری میباشد . لذا یك منبع مناسب پروتئین جهت پخت و تهیه انواع خوراكها و غذاهای مختلف و همچنین برای افراد مسن ،كودكان در حال رشد ،مبتلایان به امراض قلبی و عروقی سایر احاد جامعه میتوانند نیز از گوشت بوقلمون به عنوان منبع پروتئین مناسب استفاده نماید .گوشت بوقلمون از نظرمیزان كلسترول در درجه دوم اهمیت بعد از ماهی قرار میگیرد لذا كسانی كه میزان كلسترول و چربی خون بالا دارند براحتی میتوانند از آن بهره مند گردند . در صنایع جانبی بدلیل وزن بالا لاشه و كمی ضایعات براحتی مورد مصرف قرار میگیرد ، موارد مطرح شده خود گواه توجه سایر كشورها به گوشت بوقلمون به عنوان یك منبع پروتئین مناسب تلقی میشود .

شایان ذكر است میزان تلفات جوجه بوقلمون 5/4 تا 5% و عموما در سه هفته اول سن بوده كه از نظر اقتصادی و مصرف دان ، بیشتر اذهان را به خود جلب مینماید .
نكات مهم در جوجه ریزی بوقلمون تجاری

• بستر با ضخامت 8 سانتی متر از تراشه و چوبهای تمیز اشباع ، خشك و عاری از آلودگی های خارجی و گرد و خاك .
• مادر مصنوعی با 38 درجه سانتی گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتی گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه یكروزه بمدت یك هفته تعداد 4 عدد آبخوری داخل گارد .

• یك ساعت استراحت در صورت انتقال از یك سایت طولانی و سپس جوجه ریزی و دادن آب و دادن خوراك یك ساعت بعد از جوجه ریزی .
• دادن خوراك یك ساعت بعد از جوجه ریزی
• برنامه نوری بمدت 5/2 ساعت روشنایی و 5/3 ساعت تاریكی در 24 ساعت اول سپس 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریكی تا پایان دوره پرورشی با شدت 100 لوكس
• توجه خاص به درجه ها و معرفی منابع حرارتی ، آب و خوراك ،جلوگیری از ورود موش و سایر پرندگان وحشی
• ساختمان اداری و مسكونی داخل مزرعه احداث شود ،ایجاد حوضچه ضد عفونی به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودی سالن ها استفاده از چكمه و لباس مناسب
• فضای مورد نیاز جوجه یك روزه تا 8 هفته ،8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پایان دوره پرورشی ،4 قطعه در هر مترمربع

واكسیناسیون
علی رغم مقاومت نسبی در مقابل عوامل بیماری زا ، به منظور اطمینان از حصول نتیجه بهتر انجام واكسیناسیون در مورد بوقلمونهای تجاری به شرح ذیل میباشد .
3روزگی برونشیت 12 روزگی نیوكاسل 17 روزگی گامبرو 27 روزگی نیوكاسل لاسوتا روغنی 36 روزگی یاداوری نیوكاسل
جوجه كشی بوقلمون
تهیه جوجه بوقلمون
جوجه بوقلمون را می توان مانند جوجه مرغ به وسیله جوجه كشی طبیعی یا جوجه كشی مصنوعی تهیه كرد در پرورش صنعتی بوقلمون معمولااز جوجه كشی مصنوعی استفاده میشود.

تخم ها باید دارای اندازه مناسب برای جوجه كشی باشد .
حرارت نا مناسب ،نگهداری طولانی وبالاخره دستكاری وتكان شدید تخم باعث نابودی جنین داخل تخم میشود .
مدت جوجه دراوری در بوقلمون 28 روز است . معمولا جوجه ها از روز 27 شروع به نوك زدن و درآمدن از تخم میكنند .
تشكیلات جوجه كشی باید از سطح بهداشتی بالایی برخوردار باشد .
ضدعفونی دستگاه وتخم ها باید قبل و بعد از هربار جوجه كشی انجام شود

حرارت لازم برای جوجه كشی 37-38 درجه سانتیگراد میباشد
رطوبت نسبی باید در حدود 60درصد در 24 روز اول و 70 درصد در 4 روز آخرباشد .
عمل چرخاندن و تهویه نیز باید بصورت مطلوب انجام شود .
نكات مهم در جوجه ریزی
بستر با ضخامت 8 سانتی متر از تراشه و چوبهای تمیز اشباع ، خشك و عاری از آلودگی های خارجی و گرد و خاك .
مادر مصنوعی با 38 درجه سانتی گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتی گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه یكروزه بمدت یك هفته تعداد 4 عدد آبخوری داخل گارد .

یك ساعت استراحت در صورت انتقال از یك سایت طولانی و سپس جوجه ریزی و دادن آب و دادن خوراك یك ساعت بعد از جوجه ریزی .
دادن خوراك یك ساعت بعد از جوجه ریزی
توجه خاص به درجه ها و معرفی منابع حرارتی ، آب و خوراك ،جلوگیری از ورود موش و سایر پرندگان وحشی
ساختمان اداری و مسكونی داخل مزرعه احداث شود ،ایجاد حوضچه ضد عفونی به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودی سالن ها استفاده از چكمه و لباس مناسب
فضای مورد نیاز جوجه یك روزه تا 8 هفته ،8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پایان دوره پرورشی ، حد اكثر تا4 قطعه در هر مترمربع.

مدیریت پرورش جوجه بوقلمون
نگهداری بوقلمون در سنین جوجگی، یكی از مشكلترین مراحل پرورش بوقلمون است . بوقلمون های جوان نیز در مقابل عوامل بیماری زا كاملا حساسند از اینرو باید توجه فراوانی به آنها مبذول داشت . امروزه در اغلب كشورها بوقلمون را بصورت تجارتی و به تعداد زیادی نگه داری میكنند وتعداد معدودی از شركتهای اصلاح نژادی ، سویه های تجارتی مخصوص به خود را ارائه میدهند كه از ضریب تبدیل و قدرت رشد بسیار بهتری نسبت به دیگر نژادها برخوردارند .
در طریقه پرورش به صورت صنعتی، باید با تحت نظر گرفتن شرایط محیطی تمامی نیازهای بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظیم حرارت ، تهویه ، بهداشت و بالاخره جایگاه حداكثر نتیجه مطلوب حائز شود .
حرارت : حرارت در هفته های مختلف باید به قرار زیر باشد :
اواخر هفته اول 32 درجه – اواخر هفته دوم 29 درجه – اواخر هفته سوم 26 درجه – در اواخر هفته چهارم 24 درجه ( در تمام این مدت حرارت سالن نباید از 24 درجه سانتی گراد كمتر گردد ) اواخر هفته پنجم 21 درجه و اواخر هفته ششم 18 درجه سانتی گراد .

در روزهای اول جوجه ها نباید از منبع حرارتی دور شوند چون ممكن است سرما بخورند . اگر از دستگاه مادر مصنوعی استفاده میشود باید دور دستگاه مادر حصاری كشید تا از آن دور نشوند و یا اگر از هیتر استفاده میشود باید تمامی سالن حرارت یكنواخت و مناسب ( 32 درجه سانتی گراد ) داشته باشد .
تهویه و رطوبت: برای رشد معمولی جوجه بوقلمون هوای تازه و تمیز ضرورت دارد . به وسیله استفاده از پنجره های تهویه ای و همچنین هواكشهای برقی میتوان تهویه را كنترل كرده كه البته تهویه نباید سبب سرد شدن سالن گردد . هنگام ورود به سالن میتوان وضعیت تهویه را بخوبی تشخیص داد ، زیرا وجود هرگونه بوی نامناسب دلیل عدم و نقص تهویه است . تهویه نامناسب از طرفی سبب كم كردن رطوبت میشود ، وجود رطوبت در داخل سالن نیز یكی از نشانه های نقص تهویه است . سالن نگهداری جوجه ها همیشه باید خشك نگهداری شود و اگر خشكی هوا بیش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعیت پرها نامناسب میگردد .

بهداشت و بهسازی: جلوگیری و پیش گیری از بیماری مستلزم رعایت اصول بهسازی و بهداشت است . از اینرو باید لانه و همچنین وسائل را قبل از ورود و پایان هر دوره به خوبی شست و ضد عفونی نمود .
فضای لازم : فضایی كه باید در اختیار جوجه بوقلمون باشد : در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع ، در هفته 2~4 تعداد 20 جوجه ، در هفته 5 ~6 تعداد 10 جوجه ، در هفته 7 ~8 تعداد 8 جوجه ، در هفته 9~ 12 تعداد 5 عدد و در هفته 13 ~20 تعداد 2~3 بوقلمون در هر متر مربع.

وسائل نگهداری جوجه بوقلمون : وسائلی كه برای پرورش و نگهداری جوجه بوقلمون به كار میرود تقریبا كاملا شبیه به ان چیزی است كه در پرورش جوجه های مرغ به كار میرود .
استفاده از نور برای پرورش بوقلمون : در 48 ساعت اول باید در تمام مدت شبانه روز از روشنایی در سالن نگهداری جوجه بوقلمونها استفاده كرد . بعد از اینكه جوجه بوقلمون ها به خوردن و آشامیدن عادت كردند باید به مرور نور را كم كرد به طوری كه در سن 2 هفتگی به حداقل مقدار روشنایی رساند . معمولا مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز برای بوقلمون ها از سن 2 هفتگی به بعد كافی است . شدت نور نیز مهم است معمولا در 48 ساعت اول باید از نور شدید تر و سپس از نور ضعیف تر استفاده نمود . طبق ازمایشی كه در انگلیس انجام شده ، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبی از نظر رشد نسبت به نور سفید در بوقلمونها دارند . ولی وقتی كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفید است اختلافی از نظر میزان رشد در بوقلمون ها دیده نشده است ، از اینرو به نظر میرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است . بوقلمونها نیز مانند مرغها در نور آبی قادر به دیدن نیستند از اینرو هنگام گرفتن آنها میتوان از نور آبی استفتده كرد . به هر حال استفاده از نور ، به مدت 24 ساعت اثر بدی بر بوقلمون دارد . طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمونها بستگی به نژاد و طرز نگهداری و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولی از نظر راهنمایی از نور میتوان به طریقه زیر استفتده كرد:

0~6 هفتگی : در 48 ساعت اول به طور دائمی از نور استفاده میشود ،سپس میزان روشنایی را به مرور به 14 الی 18 ساعت میرسانند (كم كردن نور باید به طور آهسته وتدریجی صورت گیرد ) .

6~22 هفتگی : از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده میشود .
22~30 هفتگی : مدت روشنایی روز را به 10~12 ساعت میرسانند .
پرورش جوجه بوقلمونها : برای نگهداری جوجه بوقلمون باید عملیات زیر انجام داد :
قبل از ورود جوجه ها باید تمام وسائل نگهداری لانه را شستشو و ضد عفونی كرد و سپس وسائل را بدقت چید ماشین مادر را گرم و یا هیتر را روشن كرد و تهویه را در وضع مناسبی قرار داد. از ریختن جوجه ها تعداد بیش از حد استاندارد در متر مربع باید خودداری كرد . به مسئله تغذیه جوجه بوقلمونها نیز باید در روزهای اول توجه فراوانی نمود .
در روش پرورش در روی بستر حتما باید از بستر مناسب استفاده كرد . در روزهای اول باید بستر را با پارچه و یا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند ( البته میتوان از جعبه هایی كه برای حمل و نقل جوجه ها استفاده میشود نیز استفاده كرد ) همینكه طرز غذا خوردن را یاد گرفتند میتوان كاغذ هارا برداشت . در بعضی از سالن های پیشرفته بوقلمون از كف های توری یا نرده ای (wire floor) نیز استفاده میكنند این كفها ،بسیار بهداشتی است ولی گران تمام میشود و جوجه بوقلمونها نیز نمیتوانند براحتی روی آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتی و ضعف پا و پنجه گردند .

جوجه بوقلمونها برعكس جوجه مرغها خوردن و آشامیدن را به خودی خود یاد نمیگیرند . ازاینرو باید به انها اموخت . آموختن طرز آشامیدن و خوردن یكی از اشكالات پرورش بوقلمون است . برای اینكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغیب كنند ، عده ای از جو خورد شده ، عده ای از شیر و برخی از تخم مرغ پخته و خرد شده و یا غذای سبز استفاده میكنند . برخی از تولید كنندگان تعدادی جوجه بوقلمون مسن را بین جوجه بوقلمون های یكروزه رها میكنند تا توسط انها خوردن و آشامیدن را فراگیرند ( كه البته این روش به خاطر ریسك بالای ابتلا به بیماری در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرایط روستایی گاهی از ان استفاده میكنند ) زیرا به طور كلی بوقلمونها نسبت به مرغها ، بسیار كودن هستند به طوری كه در نگهداری بوقلمون به طور طبیعی مرغ مادر بخوبی از جوجه های خود مراغبت نمیكند و اغلب جوجه های خود را تلف میكند و یا در مقابل پرندگان دیگر از جوجه های خود دفاع نمیكند . همچنین اگر در روی تخم خوابیده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روی تخم بلند كنند ممكن است پس از سیر شدن فراموش كند كه باید دوباره در روی تخم ها بخوابد از این جهت ممكن است با اندك غفلتی تخمها خراب شوند ( البته در محیط روستایی و غیر صنعتی ) .

جوجه بوقلمون ها نیز بسیار كم هوش و بی استعداد است و از این رو یكی از اشكالات اولیه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشامیدن است . باید در روزهای اول نهایت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشامیدن را فرا بگیرند وگرنه در طی روزهای اول شاهد تلفات بسیار بالایی خواهیم بود .
در پرورش جوجه بوقلمونها باید دقت نمود كه سالن تا مرز امكان دارای گوشه یا زاویه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در یك گوشه روی هم شاهد تلفات ناشی از خفگی در انها باشیم . پس بهتر است سالن ما حالت بیضی مانند داشته باشد .

بوقلمون ها معمولا در بین 20 ~28 هفتگی به سن بلوغ میرسند كه البته این امر بستگی به نوع و سویه و بالاخره جنس دارد . معمولا نژادهای سبك كمی زود تر از نژادهای سنگین به سن بلوغ میرسند . فصل جوجه كشی و همچنین طرز نگهداری نیز كم و بیش در تسریع یا تاخیر بلوغ اثر دارد . مسئله تشخیص رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است زیرا وقتی كه پرنده به سن بلوغ میرسد گوشت از نظر كیفیت به حداكثر مرغوبیت خود میرسد و بعد از آن با چربی گرفتن بدن از كیفیت ان كاسته میشود .

اكنون سعی میشود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زود رس كنند به این معنی كه زودتر یه سن بلوغ برسند . به این ترتیب تاریخ فرستادن بوقلمونها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد ، در ایران معمولا بوقلمون های ماده را در 16 هفتگی به بازار میفرستند زیرا پس از ان دیگر رشد نمیكند ولی بوقلمون نر را تا 26 هفتگی نگاه میدارند . وزن زنده بوقلمون های ماده 5/7 ~8 kg و وزن نرها در حدود 12~13kg است ( كه البته این مقادیر برای نژادهای مختلف متفاوت است و این اعداد فقط به صورت میانگین ذكر شده اند ) . راندمان غذایی بوقلمون به طور متوسط معمولا 5 به 1 است یعنی به ازا هر 5 kg غذا 1kg وزن زنده به دست می اید . امروزه موسسات اصلاح نژادی توانسته اند این مقدار را با روشهای اصلاحی بهبود بخشند .
تهران .
آشنایی با دو نوع بوقلمون : برنز آمریكای شمالی و سفید هلندی
بوقلمون برنز
بوقلمون برنز از نژاد بوقلمون های اهلی است . اگرچه رشد به مراتب بیشتری دارد ولی از نظر ظاهر بسیار شبیه بوقلمون وحشی آمریكای شمالی است .
با وجود اینكه نژاد این دسته از ماكیان در سالهای اخیر رو به نقضان گذاشته است ولی باز می توان از آنها به عنوان موجودات خوب و مولد خانگی یاد كرد.گزارشات حاكی از این است كه بوقلمون های برنز در مقایسه با سایر گونه های بوقلمون اندكی آرام تر هستند و این باعث می شود كه به راحتی بتوان آنها را در كنار خود نگهداری نمود.پرورش دهندگان این حیوان می گویند زمانی كه شما وارد محل زندگی بوقلمونهای برنز بشوید آنها به راحتی برای دریافت غذا به شما نزدیك می شوند .مثل بیشتر بوقلمونها ، بوقلمونهای برنز نسبت به سرما و

تغییرات آن بسیار حساس می باشند و بایستی در قبال چنین شرایطی محفوظ نگه داشته شوند .اغلب خانواده های بوقلمون برنز به عنوان حیوانات خانگی به فروش می رسند.در مرحله بلوغ بوقلمونهای برنز معمولاُ وزنی بین 25 تا 40 پوند دارند ، این در حالی است كه وزن بوقلمونهای ماده بین 14 الی 26 پوند متغییر است .پرهای آنها رنگ سیاه مات دارد و لكه

های قهوه ای متمایل به سبز بر روی آنها در زیر نور خورشید مثل رنگهای متالیكی می درخشد .كفل این نوع بوقلمون رنگ برنز خاصی دارد در حالی كه پرهای ناحیه جلوی بدن او بیشتر قرمز و سبز رنگ است . لبه دم بوقلمون برنز ،دور تا دور نوار سفید رنگی دارد . در حال حاضر دو نوع از بوقلمونهای برنز وحشی و سینه پهن بیشتر با مقاصد تجاری تولید میشوند و دلیل آن این است كه سینه آنها گوشت نسبتاً زیادی دارد .بوقلمونهای برنز به آمریكای شمالی تعلق دارند .از حدود 500 سال قبل قوم آز تك آنها را به عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار می دادند.اگرچه هر دو نوع بوقلمونهای برنز در آمریكا كمیاب شده اند ولیكن بوقلمون سینه پهن بیشتر مورد استفاده عموم قرار دارد . این نكته را نیز باید افزود كه پرورش سینه پهن ها بسیار مشكل تر از نوع وحشی آنها می باشد و دلیل آن این است كه آنها به دلیل سینه پهنشان نمی توانند جفت گیری كنند و تكثیر آنها به صورت تلقیح مصنوعی صورت می گیرد . تا سال 1960 بوقلمونهای برنز عمده ترین بوقلمونهای بودند كه در ایالات متحده پرورش داده می شدند.

پرورش و تكثیر :
بوقلمونهای برنز نر را می توان با زایده گوشت زیر گردنشان از بوقلمونهای ماده تشخیص داد .برخلاف نوع وحشی بوقلمونهای برنز كه به طور طبیعی جفت گیری می كنند بوقلمونهای سینه پهن به دلیل سینه پهن خود ، نمی توانند به طور طبیعی جفت گیری كنند . تلقیح مصنوعی روشی است كه در این مورد به كار گرفته می شود.
بوقلمون سفید:

امروزه اختلالاتی در مورد نژاد بوقلمون ((وایت هلند)) به وجود آمده است . اگرچه اغلب بوقلمونهای سفید را به نام ((وایت هلند)) می شناسند ولی همه آنها استانداردهای نژاد مزبور را دارا نمی باشند .نژاد بوقلمونهای واقعی ((وایت هلند)) روز به روز كمیاب تر می شود . بنابراین اقدامات حماینی جهت حفاظت آنها باید صورت گیرد .بوقلمونهای ((وایت هلند)) دیگر به طور گروهی پرورش داده نمی شوند .پرورش دهندگان نژاد اصیل بسیار كم هستند و آنها بر این نكته اتفاق نظر دارند كه بوقلمونهای مذكور با استاندارهایی مورد ارزیابی قرار می گیرند كه به مرور زمان از استانداردهای نژاد اصیل فاصله گرفته است . این نوع بوقلمونها تنها توسط علاقه مندان پرورش داده می شوند و پرورش آنها بسیار محدود می باشد
در حال حاضر نوعی از بوقلمون ((وایت هلند)) به طور تجاری پرورش داده می شوند .

اگرچه امروزه بیشتر گونه های بوقلمون سفید هلندی كه به منظور مقاوم بودن با نژادهای دیگر آمیخته شده است دارای چشمهای قهوه ای رنگ می باشند ولیكن نژاد اصیل این دسته از بوقلمونها دارای چشمان آبی بوده است.برخی از انواع نر این بوقلمونها هنوز هم دارای غبغب سیاه هستند.رنگ گردن و زیر گردن بوقلمونها مثل ساق پا و انگشتان پای آنها ، سفید متمایل به صورتی می باشد.منقار آنها هم رنگ صورتی دارد و هم می تواند رنگ استخوانی داشته باشد .در روی سر بوقلمونهای مزبور نشانه ای از رنگ سرخ آبی وجود دارد.بقیه اندام بوقلمون وایت هلند را پرهای شاداب سفید رنگ پوشانده است . امروزه ، گونه های از بوقلمونهای سفید هلندی كه با بوقلمونهای ((لارج وایت)) آمیخته شده است دارای سینه ای پهن

و پاهای كوتاه تر در مقایسه با گونه های اصیل می باشند.بوقلمونهای نر اصیل معمولا حدود 33 پوند و نوع ماده حدود 18 پوند وزن دارند.اگر چه نمی توان به طور قطعی اظهار نظر نمود ولی باور بر این است كه بوقلمونهای ((وایت هلند)) در كشور هلند پرورش یافته و نژاد آنها گسترش یافته است .ذر این میان بوقلمونهای وحشی نیز از آمریكا به اروپا صادر شده اند ولی هلند واتریش به گونه های سفیدكه یكی ازآنها همین نوع است علاقه مند بوده اند.

برای دریافت اینجا کلیک کنید